Nie kończąca się historia
Z Wikipedii
"Niekończąca się historia" (niem. Die Unendliche Geschichte) to powieść fantasy dla dzieci i młodzieży opowiadająca historię chłopca, który poprzez pobyt w fantastycznej krainie odmienia życie swoje i swego ojca.
Autorem jest Michael Ende a pierwsze wydanie miało miejsce w 1979. Książka została przetłumaczona na wiele języków. Na jej podstawie powstał film, rozpowszechniany w Polsce pod tytułem Niekończąca się opowieść i jego dwie kontynuacje oraz dwa seriale telewizyjne, w tym jeden animowany. Filmy znane są powszechnie znane także pod ang. tytułem The Neverending Story. Powieść stała się w Niemczech także kanwą do przedstawień teatralnych, operowych i baletowych.
Spis treści |
[edytuj] Streszczenie książki
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
[edytuj] Wstęp
Bastian Baltazar Baks jest jedenastoletnim chłopcem, grubym, wyśmiewanym przez kolegów miłośnikiem książek. Któregoś dnia kradnie z antykwariatu pana Koreandra książkę w czerwonej okładce. Zaintrygowany tytułem zamiast na zajęcia idzie na strych szkolny by w spokoju poczytać.
[edytuj] Akcja w książce
W Fantazjanie źle się dzieje - choruje Dziecięca Cesarzowa, nikt nie potrafi jej uzdrowić, a na dodatek Fantazjanę zaczyna pochłaniać Nicość. Jak mówi przepowiednia, ocalić Cesarzową i Fantazjanę może tylko Atreju, młody myśliwy. Wyrusza więc na Wielką Wyprawę po lekarstwo dla Cesarzowej.
Atreju dowiaduje się, że aby ocalić Fantazjanę, Dziecięcej Cesarzowej potrzebne jest nowe imię, lecz imię może wymyślić tylko człowiek. Natomiast Fantazjana znika, gdyż ludzie przestali marzyć.
Wyprawa obfituje w wiele często niebezpiecznych przygód, które Bastian czyta z zapartym tchem. Ze zdziwieniem dowiaduje się, że to on jest poszukiwanym Wybranym, który może nadać imię Cesarzowej, ale nie może w to uwierzyć - w końcu to tylko książka, którą czyta, nie może być jednocześnie czytelnikiem i bohaterem! Zrozpaczona Cesarzowa, by uchronić Fantazjanę przed załkowitą zagładą, udaje się do Starca z Wędrownej Góry, który spisuje historię Fantazjany i każe mu pisać powieść od nowa i od nowa, aż w końcu zdesperowany Bastian, widząc, że skazuje bohaterów powieści na ciągłe przeżywanie ciężkich przygód, wypowiada imię Cesarzowej.
Człowiek, kiedy wypowie nowe imię dla Dziecięcej Cesarzowej, wchodzi do Fantazjany.
[edytuj] Po przybyciu Bastiana Baltazara Baksa do Fantazjany
Nowe imię Cesarzowej brzmi "Dziecię Księżyców", a Bastian pojawia się przy niej w dziwnym miejscu. Fantazjana przestała istnieć, ale zostało jedno ziarenko piasku, by móc stworzyć nową krainę fantazji. Musi to zrobić tylko człowiek. Bastian dostaje amulet Cesarzowej, zwany "Aurynem", który spełnia życzenia. Musi teraz odbudować Fantazjanę, wypowiadając życzenia.
Bastian wymyśla więc niezwykły las - "Perelin, Las Nocy", który każdego ranka zamienia się w pustynię, zwaną "Goab, pustynia barw". Strażnikiem pustyni jest Graograman, kolorowa śmierć, który zaprzyjaźnia się z Bastianem i wskazuje mu Labirynt Tysiąca Drzwi.
Bastian udaje się do Amarganth, Srebrnego Miasta pływającego na środku słonego jeziora. Okazuje się, że piękne miasto jest dziełem szkaradnych stworków żyjących w jaskini pod jeziorem i opłakujących świat, który jest zmuszony ogladać takie stworzenia jak one. Z ich łez powstało owo jezioro. Aby zrekompensować Fantazjanom swój wygląd, tworzą piękne, filigranowe rzeczy ze srebra. Bastian zamieni ich w kolorowe, latające, zawsze radosne stworzenia.
Spotyka się także z Atreju, który zostaje jego wiernym przyjacielem. Wpada jednak w zdradzieckie łapy złej czarownicy Xayidy, która udaje jego wierną wspólniczkę, a w rzeczywistości chce pozbyć się Cesarzowej.
Bastian ma wiele przygód i wypowiada wiele życzeń, nieświadomy faktu, że z każdym życzeniem zanika jakaś cząstka jego pamięci. Wyobraźnia ludzka bowiem jest nieograniczona - ale musi posiadać materiał, który pozwala marzyć. Jeśli Bastian w Fantazjanie zażyczy sobie, by był szczupły, przystojny i wysportowany, nie będzie pamiętał, że kiedyś był gruby, brzydki i niezgrabny.
Gdy dowiaduje się o ubocznym skutku Aurynu, w Mieście Zapomnianych Cesarzy, jest już prawie za późno. Pozostało mu trzy czy cztery życzenia - jeśli je wypowie, zostanie bez pamięci, bez umysłu w tym Mieście, które było zamieszkane przez setki osób, które również wymyśliły imię dla Cesarzowej, dostały Auryn i źle go wykorzystały. Bastian musi opuścić Fantazjanę, by przeżyć.
Aby wyjść z Fantazjany, musi dostać się do Wód Życia. Droga wiedzie przez Morze Mgieł, Dom Przemian, w którym wypowiada ostatnie życzenie i pamięta tylko jeden fakt ze swego prawdziwego życia - że posiada ojca.
Dociera do Kopalni Snów, położonej w wiecznie cichej dolinie, gdzie górnik snów pomaga znaleźć sen Bastiana, przedstawiający ojca. Gdy tylko znajduje sen, który - jak wszsytkie inne sny, jest szklanym witrażem, zapomina kompletnie kim jest i co robi. Wie tylko że musi dojść do Wód Życia. Prawie u celu zaczynają się mścić na nim nierozważnie wypowiedziane życzenia, i szklany sen rozpada się na kawałeczki. Jednak wierny przyjaciel, Atreju pomaga Bastianowi przejść drogę powrotną.
[edytuj] Zakończenie
Bastian powraca do ojca, z którym dotychczas nie mógł znaleźć wspólnego języka. Teraz to się zmienia - obaj przełamują barierę, zaczynają się poznawać.
Chłopiec zwraca też skradzioną książkę panu Koreandrowi, który - jak się okazało, doskonale znał Fantazjanę i właściwie pozwolił, by Bastian "ukradł" "Nie kończącą się historię".
