Narodowy Cmentarz w Arlington
Z Wikipedii
Narodowy Cmentarz w Arlington (ang. Arlington National Cemetery) - amerykański cmentarz wojskowy położony w Arlington, w stanie Wirginia na terenie Stanów Zjednoczonych. Najważniejsza nekropolia w USA.
Cmentarz został założony podczas wojny secesyjnej poprzez wykupienie posiadłości Arlington House, należącej wcześniej do Mary Ann Lee, żony generała wojsk konfederacji Roberta E.Lee.
Na terenie nekropolii pochowani są weterani z wszystkich wojen w których brały udział Stany Zjednoczone w całej swej historii, począwszy od rewolucji amerykańskiej a skończywszy na ostatnich konfliktach zbrojnych w Afganistanie i Iraku. Poza tym jest to miejsce pochówku niewielkiej liczby cywilów, którzy w jakiś sposób byli związani z armią lub polegli w czasie pełnienia obowiązków. Na cmentarzu w Arlington miały miejsce 3 pogrzeby państwowe - prezydentów Tufta i Kennedy'ego oraz gen. Pershinga.
Cmentarz jest położony po zachodniej stronie miasta Waszyngton, za rzeką Potomac. Tuż obok, po południowo-wschodniej stronie, znajduje się budynek Pentagonu.
Główne obiekty cmentarza to Grób Nieznanego Żołnierza (przy którym przez 24 godziny i 365 dni w roku utrzymywana jest warta honorowa) i Amfiteatr Pamięci oraz osobne mogiły zawierające szczątki niezidentyfikowanych amerykańskich żołnierzy - ofiar I wojny światowej, II wojny światowej oraz wojny koreańskiej i wojny wietnamskiej.
Inne często odwiedzane miejsca na terenie Narodowego Cmentarza w Arlington to grób prezydenta Stanów Zjednoczonych Johna Fitzgeralda Kennedyego i jego brata Roberta Kennedyego, monument poświęcony 266 marynarzom krążownika pancernego USS Maine, którzy zginęli w efekcie eksplozji i zatonięcia statku w 1889 oraz miejsce pamięci ofiar nieudanego lotu (misja nr STS-51-L) promu kosmicznego Challenger, który w 1986 został zniszczony podczas startu wskutek eksplozji.
