Messerschmitt Me 323 Gigant
Z Wikipedii
'Messerschmitt Me 323 Gigant' Dane wersji D-1 |
|
Dane podstawowe | |
Państwo | Niemcy |
Wytwórnia | Messerschmitt A.G., zakłady w Leipheim i Obertraubling |
Typ | ciężki samolot transportowy |
Konstrukcja | górnopłat, konstrukcja z rur stalowych, drewna, pokryty płótnem, podwozie – stałe |
Załoga | 5 (2 pilotów, 2 inżynierów pokładowych, 1 mechanik) |
Historia | |
Lata produkcji | 1942-1944 |
Dane techniczne | |
Napęd | sześć 14-cylindrowych silników w układzie podwójnej gwiazdy Gnôme Rhône 14N |
Moc | 962 KM (740 kW) każdy z silników |
Wymiary | |
Rozpiętość | 55,24 m |
Długość | 28,50 m |
Wysokość | 10,15 m |
Powierzchnia nośna | 300,50 m² |
Masa | |
Własna | 27 000 kg |
Startowa | 43 000 kg |
Do lądowania | 11 000 kg |
Osiągi | |
Prędkość max. | 235 km/h (na poziomie morza); 195 km/h (na pułapie 3000 m) |
Prędkość przelotowa | 210 km/h |
Prędkość wznoszenia | 3,6 m/s |
Pułap | 4700 m |
Zasięg | 1000 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 działka MG 151 kal. 20 mm 2 karabiny maszynowe MG 131 kal. 13 mm (stałe, w nosie samolotu) 5 karabinów maszynowych MG 131 (ruchome, po bokach samolotów) (Tylko w niektórych odmianach) |
|
Liczba miejsc | |
120 żołnierzy lub 60 rannych wraz z personelem medycznym | |
Przestrzeń ładunkowa | |
10 t | |
Użytkownicy | |
Niemcy |
Messerschmitt Me 323 Gigant – niemiecki wojskowy samolot transportowy zaprojektowany i budowany od 1942 roku w wytwórni Messerschmitt A.G. W zakładach w Leipheim i Obertraubling.
Spis treści |
[edytuj] Historia
W 1941 roku w dowództwie Luftwaffe zaczęto rozważać zwiększenie możliwości transportowych. Z uwagi jednak na trudności z dostępem do materiałów potrzebnych do budowy szybowców transportowych tak powstał szybowiec oznaczony Messerschmitt Me 321 Gigant. Spełniał on wymogi transportowe, lecz okazało się, że brak jest dostatecznej ilości samolotów mogących je holować.
Wtedy to w wytwórni Messerschmitta na podstawie szybowca Messerschmitt Me 321 zaprojektowano samolot transportowy oznaczony Messerschmitt 323 Gigant (czasami jest on określany jako motoszybowiec). Konstrukcja tego samolotu była identyczna z szybowcem, a jedynie zamontowano na nim 6 silników na skrzydle, po trzy z każdej stronie kadłuba. Prototyp tego samolotu oblatano w 1941 roku.
Samolot ten stał się największym samolotem transportowym, jakiego używano w II wojnie światowej, miał on pięciokrotnie większy udźwig od standardowego samolotu transportowego Luftwaffe – Junkers Ju 52.
Produkcję seryjną rozpoczęto w maju 1942, produkowany był w kilku odmianach. Odmiany różniły się mocą silników oraz zastosowaniem uzbrojenia obronnego. Produkcję zakończono w marcu 1944, zbudowano łącznie 209 samolotów tego typu wszystkich odmian.
"Samoloty tego typu dostarczały zaopatrzenie i posiłki dla niemieckiego Afrika Korps. Wtedy to z tymi samolotami spotkali się polscy piloci z Polskiego Zespołu Myśliwskiego, którzy w dniu 22 kwietnia 1943 stoczyli walkę z osłoną około 20 myśliwców włoskich i niemieckich nad wyspą Pantellerią. Gdy Polacy rozbijali eskortę, nadleciały brytyjskie samoloty i zaczęły jeden po drugim niszczyć "giganty"."
Źródło: Rafał Korbal - "Polacy na frontach II Wojny Światowej" str. 31.
[edytuj] Użycie w lotnictwie
Samoloty transportowy Messerschmitt Me 323 Gigant był stosowany przez Luftwaffe na wszystkich frontach II wojny światowej, zarówno do transportu materiałów i żołnierzy na linie frontu, jak również do ewakuacji rannych czy wojsk z okrążenia.
Samoloty tego typu latały także do wojsk niemieckich w oblężonym Stalingrad. Samoloty ten były często zestrzeliwane oraz wracały z dużymi uszkodzeniami. Wtedy to z uwagi na łatwość łatania przestrzelin nazwano je Leukoplast-Bomber.
[edytuj] Konstrukcja
Samolot Messerschmitt Me 323 Gigant miał konstrukcję mieszana, kadłub wykonany z rur stalowych pokryty płótnem. Dziób kadłuba otwierał się na boki, spełniając rolę platformy załadunkowej. Skrzydła drewniane wyposażone w szczelinowe klapy i lotki. Podwozie stałe, niskie – składało się z 10 kół
[edytuj] Bibliografia
- Kempski B., (1994), Szybowiec/samolot transportowy Me 321/323 Gigant, Warszawa, ISBN 83-11-08302-9
[edytuj] Linki zewnętrzne
Samoloty myśliwskie | |
Ar 65 | Ar 68 | Do 335 | Fw 190 | Ta 152 | Ta 154 | He 51 | He 112 | He 162 | He 219 | Bf 109 | Bf 110 | Me 163 | Me 210 | Me 262 | Me 410 |
|
Samoloty bombowe | |
Ar 234 | Do 17 | Do 23 | Do 217 | Do 335 | Fw 200 | He 111 | He 115 | He 177 | Ju 86 | Ju 88 | Ju 188 | Ju 388 |
|
Wodnosamoloty i łodzie latające | |
Ar 95 | Ar 196 | Ar 231 | Bv 138 | Ha 139 | Bv 222 | Do 15 | Do 18 | Do 24 | Do 26 | He 59 | He 60 | He 114 | He 115 |
|
Samoloty rozpoznawcze | |
Ar 95 | Ar 196 | Ar 234 | Do 17 | Do 215 | Do 335 | Fi 167 | Fw 189 | He 45 | He 46 | He 70 | He 170 | Hs 126 |
|
Szybowce i samoloty transportowe | |
Ar 232 | DFS 230 | Go 242 | Go 244 | G 38 | Ju 52 | Ju 90 | Ju 252 | Ju 352 | Ju 290 | Ju 390 | Ka 430 | Me 321 | Me 323 | Si 204 |
|
Samoloty szkolno-treningowe, łącznikowe i kurierskie | |
Ar 66 | Ar 69 | Ar 79 | Ar 96 | Bü 131 | Bü 133 | Bü 180 | Bü 181 | Bü 182 | Fi 156 | Fw 44 | Fw 56 | Fw 58 | F 13 | W 34 | He 72 | Kl 31 | Kl 32 | Kl 35 | Bf 108 | Fh 104 |
|
Samoloty szturmowe i nękające | Śmigłowce i wiatrakowce |
Samoloty doświadczalne i wyspecjalizowane | Krótkie serie informacyjne |
DFS 39 | DFS 193 | DFS 194 | Fw 47 | Fi 158 | Ju 49 | He 116 | He 119 | He 176 | He 178 | Me 261 |
Ar 240 | Bv 141 | Fw 187 | He 100 (He 113) |
Prototypy i projekty | |
Ao 225 | Ar 77 | Ar 80 | Ar 81 | Ar 195 | Ar 197 | Ar 198 | Ar 199 | Ar 340 | Ar 396 | Ba 349 | Bv 40 | Ha 137 | Ha 140 | Bv 142 | Bv 144 | Bv 155 | Bv 238 | Do 19 | DFS 228 | DFS 346 | Fi 98 | Fi 99 | Fi 256 | Fw 57 | Fw 159 | Ta 183 | Fw 191 | He 118 | He 280 | Ho 229 | Ju 85 | Ju 89 | Ju 187 | Ju 288 | Hs 122 | Hs 124 | Hs 125 | Hs 127 | Hs 128 | Hs 130 | Hs 132 | Ju 322 | Bf 161 | Bf 162 | Me 263 | Me 264 | Me 309 | Me 509 | Me 609 | Me P. 1101 |