Ken Kesey
Z Wikipedii
Ken Kesey (ur. 17 września 1935, zm. 10 listopada 2001) – amerykański pisarz związany z beatnikami w latach 50. i hippisami w latach 60., wyrażający w swojej twórczości sprzeciw wobec ustalonego porządku społecznego. Jeden z przedstawicieli kontrkultury XX wieku. Popularność zyskał przede wszystkim dzięki książce Lot nad kukułczym gniazdem.
Urodził się w La Junta w stanie Kolorado. Wkrótce jego rodzina przeniosła się do Oregonu, gdzie pisarz mieszkał, aż do śmierci. Studiował teatroznawstwo, uprawiał zapasy, następnie zaś uczył się pisarstwa dzięki stypendium na kalifornijskim Uniwersytecie Stanforda. Jego debiut powieściowy z 1962 roku: znany i zekranizowany „Lot nad kukułczym gniazdem” został entuzjastycznie przyjęty zarówno przez czytelników , jak i krytykę, podobnie zresztą jak kolejna powieść „Czasami wielka chętka” (1964). Na pewien czas Kesey zarzucił jednak pisanie, włączając się aktywnie w ruch kontestatorski. Był związany z komuną Merry Pranksters. Dwukrotnie aresztowany za posiadanie marihuany, upozorował samobójstwo i uciekł do Meksyku; po powrocie został skazany na pół roku więzienia. Z czasem wydał trzy zbiory krótkich tekstów: „Garage Sale” (1973), „Skrzynka demona” (1986), oraz „The Further Inquiry” (1991). W 1990 roku opublikował powieść „Jaskinie”, napisaną wspólnie z trzynastoma studentami w ramach zajęć z pisarstwa na University of Oregon. Powrócił także do zarzuconej wcześniej powieści „Sailor Song”, która ukazała się w 1992 roku.
Często pisał pod wpływem LSD, meskaliny, marihuany i innych substancji psychozomimetycznych.
Zobacz też:
