Igła (pocisk)
Z Wikipedii
9K38 "Igla" to rosyjski/radziecki ręczny, naprowadzany na podczerwień system pocisków ziemia-powietrze. Oznaczenie NATO SA-18 Grouse.
Istnieje wariant pocisku 9K310 "Igla-1" (oznaczenie NATO SA-16 Gimlet) oraz wersja morska Igła-M (oznaczenie NATO SA-N-10 Grouse).
[edytuj] Historia
Prace nad pociskiem rozpoczęły się w 1971 roku. Był to zupełnie nowy projekt, a nie rozwój istniejących pocisków kierowanych typu Strzała-1.
Problemy techniczne spowodowały opóźnienie w pracach, więc w 1978 podzielono progam na dwie części: pierwszą, w której kontynuowano projektowanie "pełnowartościowej" Igły, oraz drugi projekt z uproszczonym pociskiem Igla-1.
"Pełnowartościowa" Igła 9K38 (oznaczenie NATO SA-18 Grouse) z pociskiem 9M39 została ostatecznie zaakceptowana w 1983.
Podczas testów prowadzonych Finlandii i porównań do francuskiego pocisku Mistral, stwierdzono, że 9K38 Igła (mająca mniejszą głowicę bojową) ma krótszy zasięg i niższą czułość, za to większą odporność na zakłócenia.
Igła oraz Igła-1 zostały wyeksportowane przez Rosję do ponad 30 krajów świata.
