Herb Ustki
Z Wikipedii
Herb Ustki został stworzony w 1922 roku przez miejscowego artystę, malarza Wilhelma Granzowa [1]. Symbolizuje trzy podstawowe źródła utrzymania mieszkańców nadmorskiej miejscowości:
- port (statek),
- kąpielisko (syrena zanurzona w wodzie)
- rybołówstwo (łosoś w ręku syreny).
Herb Ustki znajduje się na tarczy Umierającego Wojownika – rzeźby upamiętniającej 76 ustczan poległych w I wojnie światowej. Po wojnie legendę do herbu wymyślił kaszubski pisarz Franciszek Fenikowski.
[edytuj] Legenda o syrence
Najbiedniejsza ustecka wdowa miała na imię Marusza Skoczkowa. Jej syn Gwido wypłynął na morze na okręcie żaglowym kupca Prospera, aby zarobić na utrzymanie matki i swoje. Długo nie wracał i biedna wdowa wypatrzyła oczy spoglądając w morską dal. Właściciel szkunera odmówił biednej wdowie wsparcia, ale ulitowała się nad nią Bryzga Rosowa. Codziennie przynosiła opuszczonej kobiecie łososia, a któregoś dnia rzekła: "Bryzgi Rosowej posłuchaj rady: jutro nim z morza brzask wstanie blady, przetrzyj źrenice rybią wątrobą. Mija niedola, szczęście przed tobą".
Kiedy Marusza wykonała polecenie tajemniczej mieszkanki fal, cudownie odzyskała wzrok, a z morskiego brzegu dostrzegła powracający szkuner "Wieloryb", na pokładzie którego znajdował się jej syn Gwido.
[edytuj] Zródła
- ↑ Na podstawie ekspozycji w Muzeum w Ustce
