Grotowice (województwo łódzkie)
Z Wikipedii
| Grotowice | |
| Województwo | łódzkie |
| Powiat | tomaszowski |
| Gmina | Rzeczyca |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
44 |
| Tablice rejestracyjne | ETM |
Grotowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Rzeczyca.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Nazwa pochodzi od nazwiska rodziny Grotowskich, którzy byli właścicielami wsi od XVI w. W XIX i na pocz. XX w. dziedzicami wsi była rodzina Zdziarskich herbu Gozdawa (urodziła się tu m.in. Maria Zaleska ze Zdziarskich). Ostatnią prawowitą właścicielką Grotowic była Anna Zdziarska córka Kazimierza i Kamili z Arkuszewskich. W Grotowicach odbywały się jedne z pierwszych w Polsce (1912, 1914) tajne obozy szkoleniowe harcerzy 16 WDH im. Zawiszy Czarnego działającej przy Szkole Realnej im . Staszica w Warszawie. W harcerstwie działali uczniowie tej szkoły - Stanisław i Zbigniew Zdziarscy. Dwór w Grotowicach został całkowicie zniszczony przez użytkujące go po II wojnie Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Oddział w Katowicach. Stary, malowniczy park jest bardzo zaniedbany - z trudem można odtworzyc resztki zalozenia. Nie ma juz sladow po korcie tenisowym, na ktorym sto lat temu grywala rodzina i przyjaciele bawiacy na wakacjach. Pieknie zagospodarowany majatek, chwalony wierszem przez poete Zygmunta Lubicz Zaleskiego męza Marii Zdziarskiej wyglada dzis smutno, zaniedbanie i biednie. Ta zmiana jest jednym ze wielu przykladów barbarzynskiego zniszczenia kultury wsi polskiej w czasie rzadow komunistycznej PZPR.
Znajduje się tu m.in. kapliczka z 1607 r. z herbami Ciołek i Rawicz, ufundowana przez Mateusza Grotowskiego na pamiątkę bitwy pod Guzowem z 6 lipca 1607, oraz zabytkowy park z przełomu XVIII i XIX w.
