Felicjan Faleński

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Felicjan Medard Faleński, pseud. Felicyan, Jaś Medard F., Etcetera Bomba, Falco (ur. 5 czerwca 1825 w Warszawie, zm. 11 października 1910 w Warszawie), poeta i pisarz polski, krytyk literacki, członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

Był synem Józefa (historyka, autora podręczników, współpracownika Nowosilcowa) i Apolonii z domu Jeszko. Kształcił się w gimnazjum gubernialnym w Warszawie (1835-1845), następnie studiował na Kursach Prawnych w Warszawie (1845-1847). W czasie powstania styczniowego był związany z obozem "czerwonych"; przyjaźnił się m.in. z Norwidem.

Jako literat pozostawał niezależny od współczesnych mu prądów literackich; uprawiał lirykę refleksyjno-intelektualną, poruszając problematykę psychologiczno-moralną, w tonie sceptycznej ironii. Poezja Faleńskiego charakteryzowała się bogactwem form stroficznych i wersyfikacyjnych i niespotykaną metaforyką; poeta nawiązywał m.in. do polskiej literatury renesansowej oraz twórczości Heinego, Musseta i francuskich parnasistów. Debiut w 1850 nie spotkał się z życzliwością, jedynym przychylnym Faleńskiemu krytykiem był Lucjan Hipolit Siemieński.

Był pierwszym polskim badaczem twórczości Edgara Allana Poe; dokonał oryginalnej analizy fraszek i trenów Kochanowskiego, analizował twórczość Mikołaja Sępa Szarzyńskiego, przygotował wydanie Poezji Teodora Krzywickiego (1887). Ogłosił wiele przekładów. W 1908 został członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

Twórczość:

zbiory poezji:
- Kwiaty i kolce (1856)
- Wiersze wybrane (1861)
- Z ponad mogił (1870)
- Odgłosy z gór (1871)
- Świstki Sylena (1876)
- Meandry (1892)
- Pieśni spóźnione (1893)
zbiory prozy i dramatów:
- Postacie z latarni czarnoksięskiej (1865-1875)
- Utwory powieściowe (1884)
- Utwory dramatyczne (1896-1899, 3 tomy)
prace z teorii i historii literatury:
- Edgar Allan Poe i jego nowele (1861)
- O Janie Kochanowskim jako liryku (1864)
- Treny Jana Kochanowskiego (1867)
przekłady:
- Fr. Szopen Liszta (1873)
- Wesołe mieszczki z Windsoru Szekspira (1875)
- Pieśni Petrarki (1881)
- Płonne zachcianki Juwenalisa (1892)
- Orland oszalały Ariosta (1901)
- fragmenty Nowego Testamentu (1902)
- utwory Hezjoda, Wergiliusza, Horacego, Musseta, Heinego, Hugo i innych