Ekspansja brytyjska
Z Wikipedii
Brytyjska ekspansja kolonialna
W 1800 r. kolonie brytyjskie na Półwyspie Indyjskim obejmowały jego południową i wschodnią część oraz prawie całe dorzecze rzeki Ganges na północy półwyspu. Terytoria te posłużyły później jako przyczółki do dalszego podboju subkontynentu indyjskiego. W latach 1802-18 Brytyjczycy opanowali, w drodze podbojów lub przez subsydia dla władców księstw Marathów, całą środkową część półwyspu. Zaś w latach 1814-16 wtargnęli do Nepalu na przedgórzach Himalajów, natrafiając tam jednakże na silny opór wojowniczych Gurkhów. Później w latach 1824-26 zajęli wschodnią prowincję Assam, graniczącą z Chinami i Birmą na Półwyspie Indochińskim.
Głównym celem kolonizatorów było wykorzystanie ludnych terytoriów indyjskich jako rynków zbytu na towary przemysłowe, zwłaszcza tkaniny bawełniane, produkowane fabrycznie w W. Brytanii, oraz pozyskanie surowców i towarów kolonialnych dla potrzeb metropolii. Między innymi zadbali o utworzenie wielkich plantacji herbaty w prowincjach Madras i Assam, gdzie warunki glebowo-klimatyczne były ku temu najbardziej sprzyjające. Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska znajdowała też inne źródła dochodu, m.in. wprowadzając monopol solny i monopol na opium.
Zobacz: Historia Indii, Wojny afgańskie
