Carl Orff
Z Wikipedii
Carl Orff (ur. 10 lipca 1895 w Monachium, zm. 29 marca 1982 tamże) - kompozytor, pedagog i dyrygent niemiecki.
Przedstawiciel prymitywizmu muzycznego XX w., w twórczości widoczne również wpływy muzyki średniowiecza i renesansu. Głównie stosowane współbrzmienia kwartowo-kwintowe, inne cechy charakterystyczne to monumentalizm brzmienia i wielki aparat wykonawczy.
Carl Orff opracował własną metodę wychowania muzycznego dzieci, której głównym elementem jest śpiew i gra na prostych instrumentach perkusyjnych (tzw. instrumentarium Orffa, w skład którego wchodzą: bębenki, tamburyna, kołatki, grzechotki, trójkąty, dzwonki melodyczne). Duży nacisk kładzie się na improwizację i rozwijanie ekspresji, najważniejszym elementem w muzykowaniu jest rytm. Metoda Orffa szeroko jest też wykorzystywana w muzykoterapii dorosłych.
Metoda Orffa jest rozpowszechniana przez Instytut Orffa, działający przy Mozarteum w Salzburgu.
Ważniejsze kompozycje:
- Carmina Burana (1937)
- opera Księżyc (Der Mond) (1939)
- opera Mądra (Die Kluge) (1943)
- Catulli Carmina (1943)
- Trionfo di Afrodite (1951)
- De Temporum Fine Comoedia (1973, 1977)
