Muzykoterapia
Z Wikipedii
Muzykoterapia jako dyscyplina stale rozwijająca się, została podzielona ze względu na sposoby jej wykonywania na następujące rodzaje: - kliniczno-diagnostyczna : w zakres, której wchodzą działania podejmowane przez specjalistów dziedziny medycyny - naturalna : gdzie podstawowym materiałem muzycznym są dźwięki natury np. szum potoku górskiego, śpiew ptaków, szum morza itp. - spontaniczna : będąca wyrazem przeżywanych emocji np. mimowolne wystukiwanie rytmu, nucenie, gwizdanie, pstrykanie palcami - adoptowana : wykorzystująca przypakowy mateiał muzyczny np. nadawaną przez radio - profilaktyczna : stosowana w celu zapobiegawczym, wykorzystująca odpowiedni materiał muzyczny w celu zaktywizowania lub uspokojenia pacjenta
Elementy muzyki: -rytm (uporządkowanie materiału muzycznego w czasie) -melodia (uszeregowanie wysokości dźwięku) -barwa -dynamika -agogika (tempo) -harmonia (współbrzmienie kilku dźwięków)
Uczestnictwo w muzykoterapii może być bierne i czynne. Bierny udział polega na słuchaniu muzyki proponowanej prze terapeutę. Po części muzycznej następuje zawsze część dyskusyjna Sposób prowadzenia zajęć, dobór utworów i ich zastosowanie, sposób prowadzenia dyskusji jest zalezny od wielu czynników, potrzeb pacjentów, oraz celu i etapu terapii. Zadaniem osoby prowadzącej zajęcia i muzykoterapii jest: -wzbudzenie zainteresowania muzyką -opieka nad uczestnikami zajęć -koordynacja przebiegu zajęć
Muzyka wpływa na: -napięcie mięśni -układ krążenia (podwyższa tempo) -działa na układ pokarmowy i oddechowy -może obniżać próg wrażliwości myślowej -odpowiednio dobraną muzykę stosuje się w łagodzeniu bólu i w czasie zabiegów chirurgicznych, stomatologicznych, w położnictwie i ginekologii -oddziaływanie muzyką sotsuje się w chorobach psychosomatycznych, a także w rehabilitacji narządów ruchu
W cazsie zajęć muzykoterapętycznych istotny jest sposób prezentowania odtwarzanych utworów. Proponuje się 3 mozliwości:
1 Terapeuta odtwarza utwór bez jakichkolwiek komentarzy, bez podawania tytułu utworu kompozytora czy wykonawców. Informacje te podaje się dopiero po odtworzeniu utworu.Chodzi tu o to aby odbiór utworu przez pacjenta był wolny od kajichkolwiek sugestii
2 Terapeuta podaje dane dotyczące utworu i tytuł, nazwisko kompozytora, krótkie omówienie stylu, epoki przed odtworzeniem utworu. Celem takiego zaprezentowania utworu jest dostarczenie pacjentowi informacji, które mogłyby przybliżyć muzykę tego rodzaju, ułatwić przeżycia określonych doznań estetycznych, budzić zainteresowanie określonym rodzajem muzyki.
3 Terapeuta przed odtworzeniem utworu podaje komentarz zawierający sugestie ukierunkowujące na spopób przeżywania muzyki
Muzyka aktywizująca:to utwory instrumentalne lub piosenki w umiarkowanym, marszowym tempie. Zaliczamy m.in. takie rodzaje muzyki jak:rozrywkowa, pop, rock, disco, jazz, ludowa
Muzyka relaksująca:to utwory przede wszystkim instrumantalne o zwalniającym tempie, rozpoznawalnej melodii, miękkim brzmieniu, małej dynamice m.inn. muzyka poważna, rozrywkowa, elektroniczna
Zastosowanie: -utwory najspokojniejsze do zasypiania i relaksu -utwory spokojne do ćwiczeń oddechowych i rozluźniających, również podczas pracy umysłowej i w czasie posiłków umiejętność dostosowania właściwie muzyki jest podstawowym warunkiem muzykoterapii, stąd potrzeba znajomości literatury muzycznej. Cele muzykoterapii: -uspokojenie, rozluźnienie -poznanie (cel dydaktyczno- poznawczy) -zabawa -poznanie siebie nawzajem -kulturotwórcza -wytworzenie za pośrednictwem muzyki równowagi pomiędzy sferą przeżyć emocjonalnych a procesami fizjologicznymi Funkcje: -muzyka pozwala na docieranie do głęboko ukryrytych konfliktów oraz wydobywa i aktywizuje emocje -poprawa nastroju uczestnika oraz realizacja ćwiczeń zaburzonych sfer psychicznych -dostarczenie pozytywnych przezyc uczestnikowi -pozwala na specyficzne doznania mogące doprowadzic do gębszego zainteresowania muzyką -upowszechnienie muzyki w społeczeństwie -wspólne przeżywanie pozytywnych emocji daje szansę na przełamanie barier niesmiałości, rozładowanie napięcia -stwarzanie okazji do zabawy
[edytuj] Zobacz też:
- W PRL jedne z pierwszych zajęć muzykoterapii w terapii nerwic odbywały się na obozach dla studentów nerwicowych
- lecznie tańcem