Bolesław Bytomski
Z Wikipedii
Bolesław Bytomski (urodzony około 1332 - zmarł 1354 lub 1355), książę bytomsko-kozielski w latach 1352 - 1354 lub 1355, ostatni męski przedstawiciel Piastów bytomskich.
Bolesław był młodszym synem księcia bytomskiego Władysława, oraz księźniczki meklemburskiej Ludgardy. Pomiędzy 1342 a 1347 rokiem po śmierci starszego brata Kazimierza został księciem kozielskim. W 1352 roku po zgonie ojca księciem bytomskim. W 1354 roku wyruszył z wyprawą króla czeskiego Karola IV do Włoch po koronę cesarską. Ne tej wyprawie w nieznanych bliżej okolicznościach zmarł przed 15 grudnia 1355 roku. Pochowany został w katedrze w Venzone (pięknie zdobiona płyta nagrobna została zniszczona dopiero podczas trzęsienia ziemi w 1976 roku). Bolesław był żonaty od 1347 roku z bogatą magnatką Małgorzatą ze Sternberka (Morawy, w posagu otrzymał sześdziesiąt kup groszy praskich). Z małżeństwa tego pozostały trzy córki Elżbieta (żona księcia cieszyńskiego Przemysła I Noszaka), Eufemia (żona księcia niemodlińskiego Wacława), oraz Bolka (Bolesławę, ksieni cysterek w Trzebnicy). Księstwo bytomsko-kozielskie po śmierci Bolesława na mocy umowy zawartej jeszcze za życia ojca Władysława, zostało podzielone pomiędzy najbliższych krewnych książąt oleśnickich i cieszyńskich.
