Bitwa pod Quebec
Z Wikipedii
| Bitwa pod Quebec | |||||||||||
| Konflikt: Wojna króla Wilhelma | |||||||||||
| [[|238px]] |
|||||||||||
|
|||||||||||
| Walczące strony | |||||||||||
| Francja | Anglia | ||||||||||
| Dowódcy | |||||||||||
| hrabia de Frontenac | William Phips | ||||||||||
| Siły | |||||||||||
| 2000 milicji | 2300 regularnych żołnierzy 60 Indian 6 dział 34 okręty wojenne |
||||||||||
| Straty | |||||||||||
| Nieznane | 30 zabitych 50 rannych |
||||||||||
| Wojna palatynacka oraz w jej ramach: Wojna irlandzka Wojna króla Wilhelma |
|---|
| Walcourt – Fleurus – Beachy Head – Boyne – Quebec – Staffarda – Aughrim – Leuze – La Houge – Namur – Steenkerke – Neerwinden – Marsaglia – Ter – Texel – Zatoka Hudsona |
Bitwa pod Quebec miała miejsce 16 października-24 października 1690.
Po zdobyciu Port Royal w Nowej Szkocji Brytyjczycy spróbowali zająć Quebec przy użyciu amerykańskiej milicji kolonialnej, jednak akcja skończyła się niepowodzeniem. Pod Beauport wylądowały brytyjskie siły inwazyjne dowodzone przez Williama Phipsa (2300 regularnych żołnierzy, 60 Indian, 6 dział). Dostarczyła ich flota angielska w sile 34 okrętów. Wojska te zostały jednak odrzucone przez hrabiego Frontenaca (w tym czasie gubernatora Nowej Francji) (2000 milicji) przy pomocy ostrzału artyleryjskiego prowadzonego ze szczytu urwiska. Podczas odwrotu spod Quebecu, sztormy zatopiły 3 okręty a ospa opanowała pozostałe. W walce przeciwko Francuzom zginęło tylko 30 Anglików, a 50 zostało rannych. Za to choroba i rzeka Świętego Wawrzyńca pochłonęła 1000 ofiar więcej.
