Bitwa pod Courtrai
Z Wikipedii
Bitwa pod Courtrai (nid. Kortrijk) miała miejsce w roku 1302 w trakcie powstania tkaczy w Brugii.
W 1301 r. król Francji Filip IV Piękny, zdecydowany wróg wszelkiej demokracji wkroczył do Flandrii i zażądał od hrabstwa wysokiej kontrybucji. Tyrańskie rządy Francuzów spowodowały bunt mieszczan. 18 maja 1302 r. tkacze brugijscy pod wodzą Konnincka dokonali rzezi rycerstwa francuskiego (tzw. jutrznie brugijskie). Zginął każdy, kto nie potrafił wymówić poprawnie formuły Scilt ende vrient - tarcza i przyjaciel. Po wypędzeniu Francuzów z Brugii mieszczanie sami zaprowadzili rządy demokratyczne. Do powstania przyłączyły się też inne miasta flandryjskie.
Wkrótce doszło do decydującej bitwy z Francuzami. Siły powstańców składające się z chłopów, farbiarzy, tkaczy i rzeźników flamandzkich uzbrojonych w topory, widły i piki liczyły 60 000 ludzi. Pod Courtrai armia powstańców pokonała doborową armię francuską zrzeszającą kwiat rycerstwa europejskiego. O rozmiarach klęski świadczyło 700 złotych ostróg znalezionych po bitwie, od których starcie określane jest mianem bitwy złotych ostróg.
Bitwa pod Courtrai przywróciła ustrój demokratyczny w miastach flamandzkich.
