Bazylika św. Antoniego w Rybniku
Z Wikipedii
Bazylika św. Antoniego Padewskiego w Rybniku – kościół w Śródmieściu budowany w latach 1903-1906. Jest największą świątynią na Górnym Śląsku oraz na ziemi rybnickiej.
Wskutek eksplozji dynamitu na dworcu kolejowym w Rybniku 22 czerwca 1921 r. kościół doznał poważnych uszkodzeń. Również działania wojenne w 1945 r. znacznie zniszczyły kościół. 14 października 1959 r. spłonęła północna wieża kościoła. Zniszczone też wtedy zostały organy.
Neogotycką świątynię zaprojektował Ludwik Schneider, a w ołtarzu głównym bazyliki umieszczono XVII-wieczną figurę św. Antoniego, który jest patronem ziemi rybnickiej. Wieże kościoła mają wysokość prawie 100 metrów dlatego zobaczymy je bez względu na to, z której strony wjeżdżamy do Rybnika. Bazylika jest także często nazywana "Katedrą Ziemi Rybnickiej".
Proboszczem parafii jest: ks. Franciszek Musioł
W 1993 r. papież Jan Paweł II nadał kościołowi tytuł bazyliki mniejszej. Bazylika ta była jednym z kościołów Wielkiego Jubileuszu Roku 2000.
