Rikard Aslaksson Berge
Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Rikard Aslaksson Berge, 1815-1902, var ein framtredande bonde og kulturberar, og ei tid ordførar, i Rauland i Telemark.
Rikard var son av bonden Aslak Berge, og var nest yngst av seks syskjen. Dei fire eldste døydde i naudsåra 1808-1814, og berre Rikard og søstera Anne vaks til.
Far til Rikard var Haugianar, og på Berge var dei strengt pietistiske. Men Bergsingane var gåverike og musikalske, og det vart teke vare på mange gamle viser, folketonar og slåttar. Då Rikard vart vaksen og tok over garden, sytte han for at spelemenn i bygda, særskild Myllarguten, fekk hjelp og stød, og han var støtt velkomen på Berge.
Det går mange soger om Rikard. Han var forviten og oppteken av å skaffe seg solide kunnskapar. Difor fór han beinveges til Christiania i unge år, for å skaffe seg eit eksemplar av Grunnlova, og skal ha råka på Henrik Wergeland medan han var der. Seinare sette han seg inn i teologi og lærde seg tysk. Han var soleis den einaste på dei kantar som kunne prate med tyske turistar då dei kom oppetter dalen. Dei vart svært overraska over at nokon på dei kantar kunne tysk.
Rikard tok óg mot Ivar Aasen då han kom på samlarferd til Telemark i 1850-åra og utetter. Rikard sto midt i enga og slo høy, vert det sagt, medan Aasen gjekk etter han og skreiv opp ord etter Rikard.
Rikard gifte seg med syskjenbornet Sigrid Olavsdotter Gjore, og dei hadde seks born ihop: Torbjørg, Ingebjørg, Sigrid, Olav, Aslak og Aslaug. Døtrane tok alle vare på tonane etter Rikard, og både Olav og Aslak vart spelemenn. Sigrid er mor til konservatoren Rikard Berge, medan Aslaug er mor til spelemannen Olav Groven og komponisten, forskaren og spelemannen Eivind Groven.
Då Rikard døydde i 1902, var det yngstedottera Aslaug som sat attmed han og song dei visene ho hadde lærd av han, med yngstesonen Eivind på fanget.
I Telemark er han mest kjend som "Gamle-Rikard", for å halde han frå konservatoren Rikard Berge, og dottersonen Rikard Gøytil, som tok over Berge.
