Wolga-Duitsers
Onder Wolga-Duitsers verstaan we Volksduitsers die eens in een gebied aan de Russische Wolga woonden. Heden ten dage wonen hun afstammelingen in Rusland, Kazachstan, en Duitsland.
Tsarina Catharina de Grote liet dit gebied eind 18e eeuw door Duitse boeren bevolken. Zoals zo vaak in de Centraal- en Oost-europese geschiedenis werden Duitse migranten aangemoedigd deze woeste gronden te ontginnen. Zij vestigden zich aan de Wolga en vormden een geheel op zichzelf staande, grotendeels autarkische, gemeenschap. Hierdoor bleef de Duitse cultuur bewaard. Huwelijken tussen Duitsers en Russen vonden niet plaats.
In 1924 werd de Wolga-Duitse republiek opgericht, met als hoofdstad Engels. In de Tweede Wereldoorlog deporteerde Stalin de hele bevolkingsgroep, inmiddels enkele honderdduizenden groot, naar Kazachstan, omdat hij bang was voor verraad. Dit gebeurde niet erg zachtzinnig, terwijl zij ook in Kazachstan in kampen moesten blijven. Later werd het hun wel toegestaan om terug te keren. De Wolga-Duitsers raakten verstrooid over de Sovjet-Unie. De Duitse cultuur werd meer en meer naar de achtergrond gedrongen. Pogingen om de Wolga-Duitse Republiek te heroprichten liepen op niets uit.
Na de Duitse Hereniging in 1990 kregen de Wolga-Duitsers, of, liever gezegd, iedere Rus die kon aantonen Duits bloed te hebben, het recht om naar Duitsland terug te keren. Veel van hen hebben dit gedaan, waardoor een groot aantal van hen nu in Duitsland woont en tracht te integreren. Dit lukt vaak niet al te best, en er bestaat veel wrevel tussen de "Russen" of "Russlanddeutschen" en de autochtone bevolking. Enkele duizenden Ruslandduitsers hebben zich in de Oblast Kaliningrad gevestigd.
