Umberto Eco
Umberto Eco (Alessandria, Piëmont, 5 januari 1932) is een Italiaans schrijver en semioticus. Hij is momenteel waarschijnlijk de bekendste levende Italiaanse schrijver.
[bewerk] Biografie
Eco is hoogleraar in de semiotiek aan de universiteit van Bologna. Hij brak internationaal door met zijn roman Il Nome della Rosa (De naam van de roos, 1980), een spannende detectiveroman die zich in 1327 afspeelt tegen de religieus-filosofische achtergrond van de macht van de Rooms-Katholieke Kerk en verschillende stromingen daarin die vanuit het centrale gezag met kracht en met geweld werden onderdrukt. De plot speelt zich af tegen een zeer gedetailleerde achtergrond, die met grote kennis van zaken wordt geschetst.
Een tweede roman, De slinger van Foucault, speelt zich af in het heden, maar gaat vooral over de erfenis van de tempeliers en de rozenkruisers, een laat-middeleeuwse mystieke beweging. Dit boek, hoewel zeer rijk van inhoud, wordt algemeen minder makkelijk leesbaar gevonden.
Daarnaast zijn er nog een aantal bundels met essays verschenen en drie romans; Het eiland van de vorige dag (1995), Baudolino (2001) en De mysterieuze vlam van koningin Loana (2005). In 2001 schreef hij daarnaast samen met de gepensioneerde aartsbisschop van Milaan, Carlo Maria Martini het boek Geloven of niet geloven: een confrontatie.
Umberto Eco staat tevens te boek als een autoriteit op het gebied van James Bond. Hij werd in 1998 opgenomen in de exclusieve Orde "Pour le Mérite".
[bewerk] Beknopte bibliografie
Alleen het jaar van uitgave in Italië is vermeld.
fictie
- Il nome della rosa, De naam van de roos, 1980
- Il pendolo di Foucault, De slinger van Foucault, 1988
- L'isola del giorno prima, Het eiland van de vorige dag, 1994
- Baudolino, Baudolino, 2000
- La misteriosa fiamma della regina Loana, De mysterieuze vlam van koningin Loana, 2004
non-fictie
- Come si fa una tesi di laurea, Hoe schrijf ik een scriptie 1977
- Sulla letteratura, Over literatuur, 2002
