Sighişoara
Sighişoara (Duits: Schäßburg, Hongaars: Segesvár, Latijn: Castrum Sex) is een (toeristische) stad in het district Mureş, in Transsylvanië. De stad ligt aan de rivier Târnava. In 2002 had de stad 32.304 inwoners. Hiervan waren 6002 (18,6%) Hongaren, en 1,9% Duitsers.
De stad heeft een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis, zowel voor de Roemenen als voor de Hongaren en Duitsers.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
Een Dacische nederzetting, nabij Sighişoara, genaamd Sandova werd gebouwd in de 3e eeuw v. Chr. Sandova was in de 2e eeuw een belangrijke Romeinse castrum waar Romeinse legioenen zich legerden. In de 12e eeuw werden de Saksen "uitgenodigd" door de Koning van Hongarije om Transsylvanië te kolonizeren en de grens te bewaken. Sighişoara werd in 1191 door de Saksen voor het eerst vermeld. In 1280 kreeg Sighişoara de Latijnse naam Castrum Sex maar werd hernoemd in 1298 naar de Duitse Schespurch. In 1337 werd Sighişoara een royale centrum voor koningen en in 1367 kreeg Sighişoara stadsrechten en was bekend onder de naam Civitas de Segusvar.
Vervolgens speelde Sighişoara, een aantal eeuwen lang, een belangrijke rol voor de geschiedenis van Centraal-Europa. Sighişoara werd een van de belangrijkste steden van Transsylvanië, waarna handwerksmannen vanuit het hele Heilige Roomse Rijk de stad bezochten. Duitse handswerksmannen hebben de economie van de stad laten bloeien en bouwden (en verdedigden!) ook nog de stadsmuren. Tussen de 16e eeuw en de 17e eeuw werd er vastgesteld dat er 15 gildes en 20 handwerksmannen woonden in Sighişoara. De barok beeldhouwer Elias Nicolai heeft in de stad gewoond. De Walachijse prins Vlad Ţepeş[1] is geboren in 1431 en heeft Sighişoara voor het eerst een Roemeense naam gegeven. In de 17e en de 18e eeuw heeft de stad erg veel last gehad van invallen en bezetting.
Op de nabije vlakte van Albeşti, op 31 juli 1849, vond de Slag om Sighişoara plaats, waar het Hongaarse leger van Jozef Bém verloor van de Russische leger van Luders. In 1852 werd er een monument gebouwd voor de Russische generaal Skariatin die omkwam in het gevecht. Ook voor de Hongaarse poëet Sándor Petőfi, waarvan men nog steeds niet zeker weet of hij in het gevecht omgekomen is, is er een monument gebouwd bij Albeşti in 1897. Na de Eerste Wereldoorlog werd Sighişoara samen met Transsylvanië Roemenië toegewezen.
[bewerk] Bezienswaardigheden
Sighişoara is een van de mooiste Middeleeuwse steden van Transsylvanië/Roemenië. Het oude centrum, omringd door een stadsmuur, is ook nog opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Ieder jaar in juli, is er een Middeleeuwen Festival in de citadel. Ondanks de mythe van Dracula, wordt er een Dracula Park gebouwd in Sighişoara. Verder te bezichtigen vallen:
- De 64 meter hoge klokkentoren gebouwd in 1556
- Vlad Ţepeş' huis
- Citadel gebouwd in de 14e eeuw
- De "Houten Trap"
[bewerk] Geboren in Sighişoara
- Josef Gull (1820-1899), jurist en politicus, burgemeester van Sighişoara tussen 1866-1881
- Josef Haltrich (1822-1886)
- Carl Wolff (1849-1929)
[bewerk] Dracula
Vlad Ţepeş (Dracula) is geboren in het gele huis rechtsonder op de foto. Tegenwoordig is dit huis een bar. Het boek Dracula, dat door de Ier Bram Stoker is geschreven, is gebaseerd op de stad Sighişoara en op de vorst Vlad Ţepeş, die in het boek de rol van Dracula speelt. Door het boek, komen tegenwoordig vele buitenlandse toeristen naar Sighişoara toe.
[bewerk] Hermann Oberth
Hermann Oberth was een beroemde Duitser die in Sighişoara geboren is. Zijn huis staat er nog steeds. Hij heeft veel gedaan voor de wetenschap van de ruimtevaart.
[bewerk] Externe Links
- Foto's van Sighişoara
- Sighişoara
- Sighişoara online
- Sighişoara Foto's tijdens de Festival van de Middeleeuwen
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Sighişoara van Wikimedia Commons. |