Rijsbes
Rijsbes | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Vaccinium uliginosum L. (1753) |
|||||||||||||
De rijsbes (Vaccinium uliginosum) is een struik uit de Ericaceae. De soortnaam uliginosum slaat op de groeiplaats en betekent “moerassig”.
Inhoud |
[bewerk] Beschrijving
De rijsbes is een kleine struik en draagt wittige tot roze bloemetjes in trosjes van 2 - 3 stuks. Hij bloeit in mei en juni. De bessen lijken op die van de blauwe bosbes (Vaccinium myrtillus), maar zijn iets ovaler van vorm. De vruchten rijpen in de nazomer. Ze hebben een blauwe schil, maar wit vruchtvlees en kleurloos sap in tegenstelling tot de blauwe bosbes, die blauw vruchtvlees en paars sap heeft. De smaak is flauwzoet. De ovale loofblaadjes zijn blauwgroen van kleur.
[bewerk] Verspreidingsgebied
De rijsbes groeit in bosvennen met vochtige, turfhoudende aarde in het noordelijk halfrond, in Europa, ook in Nederland en België. In de bergen vind men de plant tot op 3000 meter hoogte. De plant wordt gekweekt voor zijn bessen in Duitsland en in sommige Oost-Europese landen. De plant komt ook voor in de gebergten van Mongolië, Noord-China, Centraal-Japan en de Koerilen, de Sierra Nevada in Californië (Verenigde Staten), de Rocky Mountains in Utah (Verenigde Staten) en het Arctisch gebied.
[bewerk] Gebruik
De rijsbes kan worden verwerkt tot gelei, jam en sap. De bessen worden in de volksgeneeskunde bij diarree en blaasontstekingen gebruikt. In het oosten van Siberië wordt de struik gebruikt voor het looien van leer en wordt uit de bessen een sterke brandewijn vervaardigd.
[bewerk] Trivia
Bij het consumeren van grotere hoeveelheden rijsbessen kan een roesachtige toestand optreden, waardoor hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid en braken kunnen optreden. Vermoedelijk is de schimmel Sclerotina megalospora , die op de bessen parasiteert en gifstoffen produceert daarvoor verantwoordelijk.