Richard Kuhn
Richard Kuhn (Wenen, 3 december 1900 – Heidelberg, 1 augustus 1967) was een Oostenrijks-Duits biochemicus en Nobelprijswinnaar.
Kuhn groeide op in Wenen. Hij studeerde scheikunde in Wenen en Munchen en studeerde af op enzymen.
Hij werkte verder in München, later in Zürich en vanaf 1929 aan de Universiteit van Heidelberg, waar hij vanaf 1937 hoofd van de scheikundeafdeling was.
Kuhn's studies omvatten: carotenoïden, stereochemie, vitamines en enzymen. Hij was de eerste die vitamine B isoleerde.
In 1938 werd hem de Nobelprijs voor de Scheikunde toegekend voor zijn werk aan carotenoïden en vitaminen, maar hij kon de prijs pas na de Tweede Wereldoorlog in ontvangst nemen.
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Scheikunde (1926-1950) |
|
1926: Svedberg | 1927: Wieland | 1928: Windaus | 1929: Harden, Euler‑Chelpin | 1930: H.Fischer | 1931: Bosch, Bergius | 1932: Langmuir | 1934: Urey | 1935: F.Joliot‑Curie, I.Joliot‑Curie | 1936: Debye | 1937: Haworth, Karrer | 1938: Kuhn | 1939: Butenandt, Ružička | 1943: Hevesy | 1944: Hahn | 1945: Virtanen | 1946: Sumner, Northrop, Stanley | 1947: Robinson | 1948: Tiselius | 1949: Giauque | 1950: Diels, Alder |
