Ratelslang
| Ratelslang | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Crotalus horridus Linnaeus, 1758 |
De ratelslang (Crotalus horridus) is een slang uit de onderfamilie groefkopadders (Crotalinae). Er zijn meerdere soorten ratelslangen, waarvan Crotalus horridus de bekendste is, deze soort wordt dan ook wel gewone ratelslang genoemd.
[bewerk] Algemeen
De ratelslang is zeer giftig en de kans dat een mens een onbehandelde beet overleeft is klein. Zeker in de streken waar ze voorkomen zorgen ze voor vele beten per jaar, ook omdat deze soort vrij algemeen, razendsnel en zeer agressief is; de ratelslang valt liever aan dan dat hij vlucht. De gewone ratelslang komt voor in de Verenigde Staten rond de Golf van Mexico en eet kleine zoogdieren, vogels en amfibieën. Het is een goede zwemmer en leeft bij voorkeur bij rotspartijen met struiken en in de buurt van beekjes.
[bewerk] Beschrijving
De gewone ratelslang heeft een bruine tot lichtgrijze basiskleur met donkere V-vormige vlekken op de rug die na de cloaca overgaan in een bandering en dezelfde kleur op de zijkanten van de kop en op het midden van de rug loopt een lichtbruine tot rode streep. Er zijn ondersoorten en kleurvariaties, waardoor ook net-achtige tekeningen kunnen worden aangetroffen. De kop is zeer breed en driehoekig. Alle ratelslangen kenmerken zich door de ratel aan de staart die bij volwassen exemplaren een belangrijke determinatiesleutel is. Deze soort heeft 8 schubben op het eind die zijn vergroeid tot een soort schijfjes die ratelen als ze worden geschud. Hierdoor worden ze bij iedere vervelling groter; bij jonge dieren is de ratel veel kleiner en telt maar enkele ratelschijfjes.
