Philippus II van Macedonië
| 382 - 336 v. Chr. | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Macedonië | ||||||
|
||||||
|
Philippus II (ook gespeld Filippus; Grieks: Philippos) (382 - 336 v. Chr.), koning van Macedonië van 359 tot 336 v. Chr., was de zoon van koning Amyntas III en Eurydice. Met zijn echtgenote Olympias had hij een zoon, Aléxandros, die hem zou opvolgen als Alexander III, ook wel bekend als Alexander de Grote.
Philippus was groot diplomaat en veldheer. Zo reorganiseerde hij het Macedonische leger naar het voorbeeld van de Thebaanse leider Epaminondas, met wiens levenswerk hij eerder als gijzelaar in Thebe had kennisgemaakt. Met dit sterke leger, én met zijn geld, vestigde hij het Macedonische gezag over de omringende stammen en mengde zich in de Griekse politiek. Gelegenheid daartoe werd hem geboden door zijn tussenkomst in de Derde Heilige oorlog. Het orakel van Delphi was hem daarna een trouwe steun.
In de Griekse steden had men doorgaans weinig argwaan, maar vooruitziende politici begrepen wat Philippus in zijn schild voerde. De oppositie tegen hem werd geleid door de Athener Demosthenes, wie het ten slotte gelukte een coalitie tegen hem tot stand te brengen. Het coalitieleger werd echter in 338 v. Chr. bij Chaeronea verslagen.
Philippus nam een verzoeningsgezinde houding aan tegenover de verslagenen en liet zich door de Griekse staten de opdracht geven om Perzië te bestrijden, zogenaamd om de Perzische oorlogen te wreken, in werkelijkheid omdat zijn expansie in Thracië hem vroeg of laat toch met Perzië in conflict zou brengen. Hij werd echter in 336 vermoord (door een boze minnaar) voordat hij met zijn voorbereidingen gereed was.
Op 8 november 1977 maakte de Griekse archeoloog Manolis Andronikos bekend dat hij de ongeschonden tombe van Philippus II in Vergina, Griekenland, had gevonden. Alhoewel de vondst op zich van groot archeologisch belang is, is de identificatie als zijnde de tombe van Philippus II betwist.
