Java-eiland
Het Java-eiland is een woonwijk op een schiereiland in het Oostelijk Havengebied van Amsterdam.
[bewerk] Geschiedenis
Met de aanleg in het IJ werd aan het eind van de 19e eeuw begonnen. Aanvankelijk was het eiland een golfbreker voor de Oostelijke Handelskade, net als het naastgelegen KNSM-eiland. Later werd het uitgebreid met de IJkade, en opgehoogd met baggerspecie uit het Noordzeekanaal. Op het haventerrein dat zo ontstond vestigde zich onder meer de Stoomvaart-Maatschappij 'Nederland' die lijndiensten op Nederlands-Indië onderhield. Na de Tweede Wereldoorlog viel in de jaren vijftig de handel op de Oost vrijwel stil als gevolg van de dekolonisatie van Indonesië. In de jaren tachtig namen krakers, kunstenaars en stadsnomaden bezit van het gebied.
In de jaren negentig werd het gebied herontwikkeld tot woonwijk, naar een plan van de Amsterdamse architect Sjoerd Soeters. Alle bebouwing werd gesloopt, op een gebouw van de Samenwerkende Havenbedrijven (SHB) na. Aan de noordzijde van het eiland loopt een ontsluitingsweg, en het eiland wordt doorsneden door vier grachtjes (anno 1995) met postmodernistische grachtenhuizen van verschillende architecten, en fiets- en loopbruggetjes van Guy Rombouts en Monika Droste. De westpunt van het eiland is nog leeg; aan de oostzijde sluit het via twee gebouwen van het Zwitserse bureau Diener & Diener en het Azartplein (met eindpunt van tramlijn 10) aan op het KNSM-eiland.
Het Java-eiland is met de Oostelijke Handelskade verbonden via de Jan Schaeferbrug, vernoemd naar de Amsterdamse wethouder Jan Schaefer. De straatnamen op het eiland verwijzen veelal naar het Indonesische eiland Java.
