Interflug
Interflug was de nationale luchtvaartmaatschappij van de Duitse Democratische Republiek van 1958 tot 1991, en had haar basis op de luchthaven Berlin-Schönefeld.
Vroeger heette de maatschappij 'Deutsche Lufthansa', zoals ook haar West-Duitse tegenhanger. Dit zorgde voor heel wat wrevel tussen beide maatschappijen en regeringen van de twee Duitse staten. Uiteindelijk zorgde het Europese Gerechtshof in Den Haag in 1963 voor een eind aan dit probleem, en Lufthansa Ost verloor de strijd. Zij werd omgedoopt tot 'Interflug', deze naam kwam van de charterafdeling van de maatschappij die reeds dezelfde naam droeg.
Interflug richtte zich vooral op de socialistische Oost-Europese landen. Verder bood de maatschappij ook vluchten aan naar Cuba en sommige Afrikaanse landen. Later kwamen er ook vluchten naar Zuid-Oost Azië bij.
De maatschappij stopte met haar operaties in 1991; door de Duitse eenwording viel overheidssteun weg. Interflug was al verliesgevend en zonder deze steun kon ze niet overleven. Op 7 februari 1991 werd ze failliet verklaard, de laatste vlucht was op 30 april naar Wenen.
[bewerk] Vloot
Doorheen de jaren van haar bestaan zette Interflug de volgende passagiersvliegtuigen in:
| Aantal in vloot | Type vliegtuig | Jaar Aangekocht |
|---|---|---|
| ? | Iljoesjin Il-14 | 1955 |
| ? | Iljoesjin Il-18 | 1960 |
| ? | Antonov An-24 | 1966 |
| 16 | Tupolev Tu-134 | 1969 |
| 7 | Iljoesjin Il-62 | 1970 |
| 3 | Airbus A310 | 1989 |
| ? | Dash 8 | ? |
Het zijn bijna allemaal vliegtuigen van Russische makelij: De DDR was immers lid van het Warschau-Pact en trouwe bondgenoot van de Sovjet-Unie. Maar in de late jaren '80 kocht Interflug echter 3 westerse Airbus vliegtuigen aan. Sovjettoestellen waren te luid om te voldoen aan de strenge Europese normen en daarbij ook niet zuinig genoeg om te concurreren met grotere, westerse maatschappijen. Het was voor Airbus een kans om op de tot dan toe onbekende Oost-Europese markt door te breken.
[bewerk] Externe links
- (de) Officiële website
