Duitse eenwording
De Duitse eenwording kan over twee verschillende gebeurtenissen gaan:
- De eerste eenwording in 1871 waarbij het Duitse Keizerrijk ontstond uit vele onafhankelijke en semi-onafhankelijke staten en staatjes van de Duitse Bond, vaak Duitse eenheid genoemd.
- De vereniging in 1990 van Oost-Duitsland en West-Duitsland tot het huidige Duitsland.
[bewerk] 1871
In 1848 was er even paniek: in Pruisen begon de Maartrevolutie. Deze zette echter niet door en werd snel neergeslagen door de autoriteiten. Aan het begin van de mislukte revolutie vond de oprichting van het Frankfurter Parlement plaats. Dit Parlement presenteerde een verenigd Duitsland op een dienblad aan de Pruisische koning. Deze weigerde echter: eenwording zou moeten geschieden op de voorwaarden van Pruisen.
De eenwording kwam er, zij het een paar decennia later. Eerst moesten een aantal obstakels overwonnen worden. De belangrijkste daarvan, was de reactie van de andere landen op een verenigd Duitsland. Het Congres van Wenen had namelijk een verenigd Duitsland willen voorkomen. Een verenigd Duitsland zou namelijk te sterk zijn en de machtsbalans in gevaar brengen. Een politiek moest dus worden ontwikkeld waarmee Pruisen iedereen te vriend zou houden, hetgeen overigens niet echt lukte. Als bedenker en uitvoerder van deze Realpolitik bezat Pruisen over een geniale man: Otto von Bismarck. Volgens hem "moest eenheid niet door compromissen bereikt worden, dat was een fout van 1848 geweest. Eenheid moest bereikt worden door bloed en ijzer (Blut und Eisen)."
Onder leiding van Bismarck werden de Bondsstaten verenigd. Soms moest een vijand die te veel noten op zijn zang kreeg worden verslagen (Denemarken, Frankrijk, Oostenrijk), maar Bismarck zorgde er voor dat deze mogendheid diplomatiek geïsoleerd raakte waardoor geen enkel ander land steun zou geven. Een andere handigheid van Bismarck, die hem echter onbegrip bij de keizer en Generale Staf opleverde, was het sluiten van vrede met Oostenrijk zonder gebiedsafstand te verlangen. Dit land zou hierdoor geen wrok tegen Pruisen koesteren.
De laatste zet was hiervoor zeer belangrijk: een gezamenlijk Duits leger onder leiding van Pruisen in oorlog met Frankrijk. Deze Frans-Pruisische oorlog begon in 1870. Binnen 6 maanden had Frankrijk verloren. In 1871 was de eenwording compleet.
[bewerk] 1990
Ook wordt met de Duitse Eenwording soms de Duitse Hereniging van 1990 bedoeld. Na de omwenteling van 1989 (Die Wende) in de DDR viel de enige bestaansreden voor dit land weg, en werd de hereniging voorbereid. Een aantal hobbels moest nog worden genomen. Zo hadden veel Oostduitsers hun vermogen belegd in Oostmarken, die feitelijk niets waard waren. Ook bevond zich nog een Russische troepenmacht op Oostduitse bodem. Daarnaast maakte Polen zich zorgen over eventuele territoriale aanspraken van dit nieuwe Duitsland. De problemen werden één voor één opgelost. De Oostmarken konden tegen een gunstige koers gewisseld worden, de Russen werden afgekocht, en de Polen werd (nogmaals) de Oder-Neissegrens gegarandeerd. Op 3 oktober 1990 was het zover en werd de DDR door de Bondsrepubliek Duitsland geabsorbeerd.
