Expreszo
Expreszo is een tweemaandelijks verschijnend Nederlandstalig tijdschrift voor homo-, lesbo- en bi-jongeren in Nederland en Vlaanderen. Expreszo komt voort uit het Vijgeblad, dat uitgegeven werd door de Rotterdamse homojongerengroep Apollo. In 1987 besloot de redactie van dit blad een regionaal (later landelijk) blad te gaan maken. In 1988 werd de Stichting Hoezo/Expreszo opgericht en deze gaf sindsdien het blad Expreszo uit.
Op 1 januari 1991 werd de Stichting Hoezo/Expreszo een werkstichting van de Stichting Landelijk Homo Jongeren Overleg (SLHJO). Na de opheffing van de SLHJO in 1995 lieerde de stichting Hoezo/Expreszo zich in juni 1995 aan COC Nederland, al is de redactie onafhankelijk. De website van het tijdschrift is een belangrijk internetplatform voor jonge holebi's.
[bewerk] Redactieformule
Expreszo wordt gemaakt door en voor jongeren in Nederland en Vlaanderen en benadert homoseksualiteit op een eigentijdse manier. Onderwerpen die onder andere aan bod komen zijn: coming out, internet, media, lifestyle, sport, seksualiteit, jongerengroepen, uitgaan, muziek, kunst en cultuur.
[bewerk] In de media
Expreszo kwam in 2004 in het nieuws doordat met subsidie van het ministerie van Onderwijs een speciale uitgave van het blad op alle middelbare scholen in Nederland verspreid werd. Doordat het blad op een aantal punten controversieel was, werd het blad op een aantal - niet alleen religieus georiënteerde - scholen niet onder de leerlingen uitgedeeld. Dit deed veel stof opwaaien, en discussies over tolerantie en homohaat waren niet van de lucht. Overigens waren ook veel homoseksuelen niet blij met de speciale uitgave, doordat het blad het stereotiepe beeld van/over homo's juist zou benadrukken, in plaats van openbreken.
Ook in 2006 wist Expreszo twee maal in het nieuws te komen door eerst de homomoederverkiezing te organiseren (die gewonnen werd door Daphne Bunskoek) en eind 2006 deed de Expreszo 100 veel stof opwaaien. Deze lijst van de leukste, fijnste, nietstereotyperende homo's van Nederland en Vlaanderen werd aangevoerd door caberatier en tekstschrijver Paul Groot. Vooral de mensen die laag in de lijst stonden of die er helemaal niet in stonden vielen op. Zo stond Gordon nummer 100 en was er zelfs helemaal geen plek voor Albert Verlinde.