Ent (Midden-aarde)
Een ent is een figuur uit de boeken van J.R.R. Tolkien, vooral deel II van In de ban van de ring.
Enten zijn een oud ras van 'boomherders' dat voorkwam in Midden-aarde. Zij zijn geboren uit de aarde en zo oud als de bergen. Enten lijken veel op bomen, er zijn dan ook net als vele soorten bomen ook vele soorten enten. Zij werden geschapen door Eru Ilúvatar in opdracht van Yavanna, nadat zij had vernomen dat de kinderen van Aulë, de dwergen, de gewoonte hadden bomen om te kappen. Enten hadden de taak de bossen te beschermen tegen dwergen en andere gevaren.
Enten hebben een eigen taal, het oud-Ents, dit klinkt als een lange vloeiende stroom muzikale geluiden en wordt heel langzaam gesproken. Enten kunnen omschreven worden als onthaaste figuren; zij vinden andere wezens erg 'haastig'. Hun levensduur is onbeperkt -hoewel ze wel gedood kunnen worden-, maar velen beginnen op hun bomen te lijken en worden nog trager dan ze al zijn. Op het laatst worden ze ook niet meer wakker. Ze wonen in Fangorn en zorgen voor dit woud. Zij houden vreemdelingen weg, onderwijzen, lopen rond, wieden, zorgen voor de bomen of staan er gewoon heel lang onbeweeglijk tussen. Anderzijds zijn er ook nog de Huorns, die vermoedelijk boomachtige Enten zijn. Ze lijken volledig op bomen, maar kunnen wel bewegen. Ook zijn er wakkere bomen, die op Enten gaan lijken. Sommige van deze bomen, zoals de Oude Wilgeman in het Oude Woud hebben een rot hart, waardoor ze uiterst gevaarlijk en boosaardig zijn.
In de derde era van Midden-aarde was het woud Fangorn hun verblijfplaats, hoewel de entachtige Huorns wellicht elders nog voortleefden, zoals in het Oude Woud. Ook wordt de indruk gewekt in hooftdstuk 2 van het eerste boek van het Reisgezelschap dat er Ent-achtige wezens leven in de landen ten noorden van de Gouw.
Er zijn in Frodo's tijd nog weinig echte enten over, omdat er heel lang geleden een geschil is ontstaan tussen de vrouwelijke en de mannelijke enten. De mannelijke enten hielden erg van bomen, de entvrouwen meer van tuinen en bloemen. De entvrouwen waren weggetrokken naar de gebieden aan de overzijde van de grote rivier de Anduin. Dit gebied werd door Sauron vernietigd en de entvrouwen raakten kwijt. Zo bleven alleen de mannelijke enten van Fangorn over. Kinderen, entings zijn er niet meer.
Fangorn ligt naast Isengard, de toren waar Saruman in Frodo's tijd een eigen rijk aan het stichten is. De hobbits Merijn en Pepijn weten de Enten zover te krijgen dat ze een (langdurige) vergadering beleggen die ertoe leidt dat zij besluiten de tovenaar Saruman aan te vallen, omdat die te veel macht krijgt en veel bomen heeft omgehakt voor zijn verderflijke doeleinden. De aanval wordt geleid door Boombaard, de oudste Ent. Hierbij blijkt hun ontzettende kracht. Zij veroveren Isengard en isoleren Saruman in zijn toren (Orthanc). De Ring van Isengard wordt in een meer herschapen.
