Elasticiteit (materiaalkunde)
De elasticiteit van een materiaal is mate waarop een materiaal een tegenkracht uitoefent als het elastisch (dat wil zeggen 'niet permanent') vervormd wordt ofwel - dat komt op hetzelfde neer - de mate waarin een materiaal vervormt bij het aanleggen van een bepaalde uitwendige spanning.
Een materiaal wordt elastisch genoemd, als er relatief weinig kracht voor nodig is om het te vervormen, terwijl het tot de oorspronkelijke vorm terugkeert als er geen kracht meer op wordt uitgeoefend. Een voorbeeld van een zeer elastisch materiaal is rubber.
[bewerk] Toepassing
Als men wil dat een voorwerp soepel meegeeft met een uitwendige kracht, zonder zelf te beschadingen of permanent te vervormen, moet men een elastisch materiaal gebruiken. Een voorbeeld hiervan is een stootkussen voor een boot of de vulling van een matras. Als men wil dat een voorwerp nauwelijks van vorm veranderd als er een kracht op wordt uitgeoefend, moet men een weinig elastisch materiaal kiezen, of het voorwerp zwaarder uitvoeren. Een voorbeeld hiervan is een stuur van een auto.
[bewerk] Modulus
De elasticiteit van een materiaal kan worden uitgedrukt in een modulus. In zijn algemeenheid is de modulus een tensor, omdat een materiaal verschillend kan reageren op verschillende soorten spanning, bijvoorbeeld trekspanning, buigspanning enzovoort, die ook in verschillende richtingen kan verschillen.
Als een materiaal in alle richtingen uniforme mechanische eigenschappen heeft (het materiaal is isotroop), wordt de elasticiteit gekenmerkt door de elasticiteitsmodulus.
| {{{afb_links}}} | Materiaalconstanten | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
reactie op aangebrachte spanning: elasticiteitsmodulus / poissonfactor / glijdingsmodulus / compressiemodulus / hardheid tijdens trekproef, aflezen van het Spanning-rekdiagram: proportionaliteitsgrens / vloeigrens / treksterkte / breukspanning en -rek / taaiheid en brosheid |
