Deftones
Deftones is een vijfkoppige rockband uit Sacramento (Californië, VS). Ze worden beschouwd als een van de grondleggers van het Nu metal-genre, waar bands als Korn, Limp Bizkit en Linkin Park ook toe behoren. Deftones zijn wel minder commercieel ingesteld en de muzikale stijl is anders dan die van alle andere nu metal-bands; in feite heeft de band zich over de jaren ook uit het Nu-metal genre gewerkt. Tegenwoordig staat Deftones meer voor een mix van o.a. Heavy (Nu-Metal), Alternative rock, New Wave en Ambient, en kent veelal een melancholieke sfeer.
Inhoud |
[bewerk] Bandleden
- Chino Moreno — zanger en gitarist
- Stephen Carpenter — gitarist en toetsenist
- Chi Cheng — bassist
- Abe Cunningham — drummer
- Frank Delgado — DJ en toetsenist
[bewerk] Biografie
De band begon in 1988 in Sacramento, Californië toen Chino Moreno, Stephen Carpenter en Abe Cunningham tijdens hun Highschool-periode samen begonnen te jammen. Na enkele jaren beginnen ze serieus te spelen in de Bay Area bij San Francisco. Ook vinden ze door dit beginnende succes een nieuwe bassist, Chi Cheng.
Lang is er een mythe rondom het beginsucces van de band geweest. Door een riante verzekering die gitarist Stephen Carpenter zou zijn toegewezen na te zijn aangereden door een dronken bestuurder, kon er een hoop nieuw equipment voor de band worden aangeschaft. Inmiddels heeft Stephen in een interview laten weten dat dat niet helemaal waar is, aangezien hij nog heel jong was toen hij werd aangereden en het geld was dan ook allang uitgegeven voor hij het in de Deftones kon investeren.
De naam is bedacht door Stephen Carpenter, hij luisterde eind jaren 80 erg veel rap- en jaren 50 muziek. Def komt van zijn rap invloeden, het staat voor "cool". Tones komt uit de jaren 50, waarin veel groepen toen namen hadden als The Tones. Tones stond voor de muziek uit de goeie oude tijd. Deze twee dingen kenmerken de Deftones ook, ze houden nooit één stijl aan maar switchen per album lichtelijk van stijl.
In het begin hadden de Deftones voornamelijk een heavy metal-sound maar door invloeden van bands als Tool, Faith No More en Rage Against The Machine in het begin van de jaren 90, begon hun muziek te groeien. Uiteindelijk brachten ze een demo uit met vier nummers erop en gelijk meldde het platenlabel van popdiva Madonna, Maverick, zich. Onder leiding van producer Terry Date brachten de Deftones in 1995 hun eerste album, Adrenaline, uit. Het was in eerste instantie niet een groot succes, maar de band wist een hechte fanbase op te bouwen en meer naambekendheid te ontvangen door veelvuldig te touren, onder andere met bekende acts als Ozzy Osbourne, L7 en Korn. Van het album kwamen 2 singles; 7 Words en Bored. Beide videoclips zijn door de band zelf opgenomen. In de clip van Bored zijn veel vrienden van de band te zien, waaronder de leden van Will Haven.
In 1997 kwam het tweede album van de Deftones, Around the Fur, uit. Het betekende het eerste echte succes voor de Deftones. De singles van het album: My Own Summer (Shove it) en Be Quiet And Drive (Far Away) werden zeer positief ontvangen door het MTV- en radiopubliek in de VS. Het succes zorgde ervoor dat de band, behalve voornamelijk in hun thuisland, ook veelvuldig tourde in Europa, Japan en Australië. In 1998 verscheen een Live EP. Deze mini-cd is opgenomen tijdens het optreden wat de band verzorgde in de Melkweg, Amsterdam een jaar eerder. De band omschreef het optreden als de beste ooit. Tijdens het touren in Japan zijn er opnames gemaakt voor een mogelijke videoclip voor het nummer Around The Fur. Zover is het nooit gekomen. Fragmenten ervan zijn te zien op het multimedia gedeelte van White Pony.
In 2000 brachten de Deftones de cd White Pony uit. De CD werd de grootste hit tot nu toe. Vastbesloten het nu-metal label en de bijna constante stroom van imitatoren van zich af te schudden richtte de band zich op een zachter, en meer uitgebalanceerde plaat dan voorheen. Vooral de invloed van zanger Chino Moreno was groot, die nu ook gitaar ging spelen. Dit leidde geregeld tot woorden met Stephen Carpenter, maar het eindresultaat was het waard. Ook DJ Frank Delgado, die nu offcieel was toegetreden tot de band (hij is al aanwezig sinds Adrenaline, krijgt een grotere rol. Van de White Pony zijn uiteindelijk 4 verschillende edities uitgekomen; een 'normale' grijze editie, 2 versies met een extra nummer (The Boys Republic) en een gekleurd hoesje (een rode en een zwarte editie) en tot slot de witte editie die in 2001 werd uitgebracht. Op deze laatste versie werd de single Back To School (Mini Maggit) aan toegevoegd. Dit nummer is een andere versie van Pink Maggit (welke ook op het album staat). Volgens de band was het nooit de bedoeling dat het nummer uitgebracht werd. Platenlabel Maverick vond dat de band hun "heavyness" was verloren, en Chino Moreno wou wel even bewijzen dat het makkelijk was een hitje te schrijven. Het resultaat was Back To School (Mini Maggit). Uit onvrede bracht de band een gelijknamige EP uit, om de fans die het nummer wouden hebben, niet opnieuw het album te laten aanschaffen. De EP bevat live nummers (waaronder 2 van de hiervoor genoemde Melkweg show (deze, te weten Nosebleed en Teethingstaan fout vermeld op het boekje)) en een akoestische versie van Change (In The House Of Flies). Er zijn 3 singles van het album verschenen; Change (In The House Of Flies), Back To School (Mini Maggit en Digital Bath. Het beeldmateriaal voor die laatste single is opgenomen door filmmaker en vriend van de band Andy Bennett. Bennett heeft hen gedurende een aantal tours voor het album gevolgd, en het beeldmateriaal zou gebruikt gaan worden voor een DVD. Helaas vond het platenlabel Maverick het eindresultaat "te deprimerend" en tot op heden is de film niet verschenen. Wel kan je op de website van Andy Bennett clips bekijken.
In 2003 bracht Deftones een nieuwe cd uit simpelweg genaamd Deftones. De 'Tones zelf zien het album als een iets minder album. Volgens bassist Chi is aan de plaat te merken dat het steeds moeilijker wordt om nieuwe, uitdagende Deftones muziek te schrijven. Ook zaten de leden tijdens het maken in een "donkere" periode, als gevolg van kwesties onderling en binnen families. Toch zijn de heren zeker niet helemaal ontevreden over de nummers. "Het album is er een voor de die-hard Deftones fans", aldus Chi. Singles van het album zijn Minerva en Hexagram. Het was de bedoeling dat hiertussen nog een single zat, namelijk Bloody Cape. Op het laatste moment heeft Maverick deze gecancceled. De videoclip die ervoor is opgenomen is een dag online gezet.
In 2005 brengt de band een album vol b-kantjes en onuitgebracht materiaal uit, ter ere van de tiende verjaardag van hun debut album Adrenaline getiteld B-sides & Rarities. Hier staan diverse b-kantjes, akoestische versies en covers op (waaronder covers van The Cure (If Only Tonight We Could Sleep), Duran Duran (The Chauffeur en de enkel via iTunes verkrijgbare Nightboat) en Lynyrd Skynyrd (Simple Man). De DVD die bij het album zat bevat alle videoclips van de band, inclusief Bloody Cape (maar exclusief het beeldmateriaal voor Street Carp) aan elkaar geregen door chronologisch gerangschikte live-beelden uit hun turbulente cariere tot nu toe. Dat jaar gebruikt Chino Moreno ook om er even tussen uit te knijpen. Het schrijven van het nieuwe album brengt hem veel kopzorgen en hij besluit te touren met zijn side-project Team Sleep, die dat jaar hun lang-lang-lang verwachte debutalbum uitbrengt.
De werkzaamheden voor hun nieuwste album zijn intussen klaar, maar dat is niet zonder slag of stoot gegaan. Ze zijn begonnen met producer Dan 'The Automator', maar dat bleek al vlug niet te werken. Het schrijven duurde lang, het oponthoud vanwege Team Sleep en de stroeve samenwerking tussen Chino Moreno en producer Bob Ezrin (wie Pink Floyd's The Wall produceerde) werkte allen niet bijzonder mee aan het maken van het album. Uiteindelijk heeft procuder Terry Date en Shaun Lopez (ex lid vab Far) de puntjes op de i gezet. Maar de Deftones overwonnen en op 30 oktober dit jaar zal hun vijfde volledige studioplaat uitkomen met de titel Saturdaynight Wrist. De eerste single van het album wordt Hole In The Earth, wat deze moeilijke opname periode beschrijft.
[bewerk] Discografie
[bewerk] Albums
- 1995 Adrenaline
- 1997 Around the Fur
- 2000 White Pony
- 2001 White Pony
- 2003 Deftones
- 2005 B-Sides & Rarities
- 2006 Saturday Night Wrist
[bewerk] EP's
[bewerk] Singles
- 1995 7 Words
- 1996 Bored
- 1998 My Own Summer (Shove It) pt.1&2
- 1998 Be Quiet And Drive (Far Away) pt.1&2
- 2000 Change (In The House Of Flies)
- 2000 Back To School
- 2001 Digital Bath (nooit echt uitgebracht)
- 2003 Minerva
- 2003 Hexagram
- 2006 Hole in the Earth pt.1&2
