Leikjafræði
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Leikjafræði er grein innan stærðfræðinnar, sem notar líkön til þess að skoða innbyrðis tengsl skilgreindra bygginga í formi „leikja“.
Leikjafræði var fyrst rannsökuð af John von Neumann og Oskar Morgenstern árið 1944.