Monte Pelée
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
| Monte Pelée | |
|---|---|
 |
|
| Elevación: | 4,582 pés (1,397 m) |
| Coordenadas: | Template:Coor dms |
| Localización: | Martinique |
| Última erupción: | 1932 |
| Tipo: | Estratovolcán |
O Monte Pelair ou Monte Pelée, volcán novo situado en Saint Pierre, na Martinica, causou en 1903 a máis devastadora erupción volcánica da que se ten coñecemento.
Sábese que perto de 30 mil persoas morreron en detrimento da erupción que deu unha completa nova concepción aos estudos volcánicos. O fluxo piroclástico, unha cinza volcánica con perto de 300ºC, cubriu 20 km ao longo de toda a cidade de Saint Pierre seguida pola lava, de aproximados 1000 ºC.
O efecto do fluxo piroclástico é tan devastador que en 3 minutos exterminou aquel poboado, e derreteu casas e predios. As persoas foron encontradas queimadas, e mortas debido ás explosións.
En verdade, dous meses antes da erupción xa se comezaba a percibir que houbera erros con respecto ao volcán, mentres, unha mestura de ignorancia e euforia impediran a evacuación da cidade, a saber:
- Eleccións que estaban moi próximas.
- Peticións do gobernador para que non se deixase a cidade e, os que deixaran, que voltasen
- Recusa da materia alarmante, por falta de espazo, polo xornal local.
- A existencia dun enorme cráter, o cal se consideraba que conduciría a lava para o mar.
- 08/05/1903 - o día do fénomeno eruptivo foi tamén festivo en Saint Pierre, era a festa da acención, o que incentivou a máis persoas voltaren para a cidade.
Para se ter noción da forza volcánica, rexístrase que conseguiu lanzar pedras do tamaño dunha casa.
Mentres, ninguén na cidade sobreviviu, con excepción dun único home, Ludger Cilbaris. Tratouse dun preso no cárcere e, xustamente por iso, se safou da morte. De feito, as varias capas de parede que constituiron a súa "cela" filtraron as partículas de magma que forman parte do fluxo piroclástico. Aínda así, o home marabilloso (como ficou coñecido), sufriu serias queimaduras e, antes de ser encontrado, pasou catro días de agonía, fame e medo; até ser encontrado por catro estudantes.
Este evento foi un marco nos estudos volcánicos e sábese que, pola idade xeolóxica do Monte Pelair (ou Monte Pelée), produciranse outras erupcións de iguais proporcións.
Hoxe, a pesar dos 30.000 habitantes de 1903, Saint Pierre, conta con apenas 5.000 habitantes e, o famoso monte, é monitorado regularmente. No museo da cidade aínda se poden encontrar varios obxectos que foron completamente deformados polo efecto.
