گری (اصطلاح)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
گِری یکی از اصطلاحات جغرافیایی جنوب ایران و در گویش لارستانی و به ویژه در گویش کوخِردی است و کمابیش مترادف با واژه گریوه است. گری بجایی اطلاق می‌شود که در دل کوه قرار داشته باشد، بمعنی یک دره بسیار عمیق که دو کوهپایه بلند که در دوطرف دره قرار دارد به هم نزدیک باشد و انتهای دره خیلی سخت‌گذر و ناهموار باشد و عبور از آن دشوار باشد مانند: گِری باصیر و گری مَد عبدالرحیمی و گری مَد یوسفی و گری امبرو و گِری تونه مصلی در کوه زیر جنوب کوخرد، و گری چپان و گری بُندبن و گری زامردان در کوه ناخ ، از توابع بخش کوخرد شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده‌است.
[ویرایش] منبع
- محمدیان، کوخری، محمد. به یاد کوخرد ج۲. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
- نگاره‌ها از: محمد محمدیان.
