کوه زیر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

كوه زير _ كوخرد

كوه زير نام رشته‌كوهی است در جنوب ایران. كوه زير در بخش کوخرد شهرستان بستک و در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده است. این رشته‌کوه از ارتفاعات جنوبی دهستان کوخرد شروع می‌شود و تا شمال كوه سفيد ادامه دارد، و از سوی باختر به «كوه ده» و از سوی خاور به «بون كوه چهار بركه» محدود می‌شود.

[ویرایش] ارتفاع كوه زير

ارتفاع اين كوه از سطح دريا بين ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ متر می باشد، اين كوه به سمت باختر ادامه دارد و همچنين از سمت خاور به « بون كوه لوز » و به « كوه گوچی » پيوند دارد. در منطقهٔ كوه زير شكارگاه‌ها و تفريحگاه‌های زيادی وجود دارد، همچنين غارها و اشكفت‌های فراوانی نيز وجود دارند كه كوهنوردان در شبهای زمستانی در آنها پناه می‌گیرند.

[ویرایش] غارهای كوه زير

غارهای کوچک و بزرگی که در محل به نام اِشکَفت نامیده می‌شوند در جای‌جای این رشته کوه یافت می‌شود از جمله:

اشكفت سه چُكی.
اشكفت صنخو.
اشكفت حلقه.
اشكفت كوه گِردو.
اشكفت آودون علی.
اشكفت تنب مش.
اشكفت ماوی.
اشكفت كل مسنگی.
اشكفت چُلاخ.

اشكفت كودان.
اشكفت گلوئی.
اشكفت زير زمينی.
اشكفت خورنساء.
اشكفت صنخه دسک.
اشكفت سوردونی.
اشكفت رابيه.
اشكفت تنب هنگ.
اشكفت دوازگی.
اشكفت سَرگرد گری بان.
اشكفت لارو شيخ عمر.
اشكفت تال مد اودلی.
اشكفت كوه گردو.

[ویرایش] راه مشهور گوچی

راه مشهور «گوچی» و گردنه گوچی و پيچهای خطرناک آن در اين كوه واقع شده است. اين راه از « بون كوه چهار بركه» شروع می‌شود و رو به سمت جنوب می‌رود و به بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه منتهی می‌شود.

نقاطی كه در مسير اين راه قرار دارد

نقاطی معروف كه در مسير اين راه قرار دارد عبارت‌اند از: «گردنه گوچی»، «بركه زير گوچی»، « پر رنده »، «دُكَل بَردِ مَد كاملی» (احشم نشين)، «دين، قهوه خانه دين، لاورِ دین»، «دره كوره‌ای» در اين دره چند كوره گچی وجود دارد، «درواه دُمُو»، «خوئق»، «پشتخه چتالی» يعنی پشتخه سمری، «باتنگستان»، «چُک لِسُه»، «تنگو» برکه و كاورنسرای تنگو، «پَرِ بارام»، «دو رودخانه» جايی است كه آب دو رودخانه به هم می‌پيوندد، «پشتخه شب خاب» ۲ باب آب انبار دارد، راه قافله (مالرو) قديمی است، «درواه شنی»، «پشتخه كودان» يک باب آب انبار دارد، «مرزان»، «بركه مرزان»، «گردنه كرزائی»، «گردنه شرفائی»، «دُول گِردُه»، «شربتو» (احشم نشين)، «گُلِنگُو» (احشم نشين)، «روستای سورو»، سمر دان، روستای «چاه مسلم».

اما از «بون كوه چهار بركه» رو به طرف شمال از اين قرار است: « دو راهی کوران»، « بلدنگ »،

« برکه وکاروانسرای بلدنگ »، « گردنه شيخ عبدالعزيز » كه به گويش محلی « شبديز » يا « شيخ دِس » می نامند، « گردنه شيخ عبدالرحمن » كه باصطلاح اهالی منطقه « شبدرحمان » گفته می‌شود، « نمكی مهران » معدن نمک بخش كوخرد، « سياه تک مهران »، « پل رودخانه مهران »، « پاسگاه ژاندارمری مِهران ».