پادآرمانشهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در داستانهای علمی-تخیلی، جوامع پادآرمانی جوامعی تخیلی هستند که در آنها ویژگیهای منفی، برتری و چیرگی کامل دارند و زندگی در آنها دلخواه هیچ انسانی نیست. این جوامع گونهای فاجعه انسانی هستند. این جوامع در زمانهایی بد و شوم ترسیم میشوند که میتوان آن را دوره دُژگاهی نام گذاشت.
با این تعریف یک جامعه پاد-آرمانی نقطه مقابل و وارونه یک جامعه آرمانی (آرمانشهر) است. آرمانشهرها جوامعی تخیلی هستند که در آنها همهچیز مثبت و ایدهآل است.
ترسیم یک جامعه پادآرمانی توسط نویسندگان آیندهنگر معمولاً به منظور هشدار به مردم در مورد ادامه یا افزایش چیرگی برخی معضلات اجتماعی صورت میگیرد.
برخی از موضوعات پادآرمانی محبوب در داستانها عبارتند از:
- جامعهای که در آن هیچ آزادیای دیگر وجود ندارد (حتی آزادیهای کوچک شخصی) و حکومتی تمامیتخواه بر همهچیز انسانها حکم میراند.
- جامعهای که توسط رایانهها و رباتها اداره و کنترل میشود.
- داستانهایی درباره سرنگونی امپراتوریهای جهان در آینده.
- جامعهای که در آن همهچیز و همهکس همانند و یکسان است و در آن ابراز احساسات و نمایاندن جنبههای فرهنگی ممنوع است.
- جامعهای که در آن انسانها تنها نقش خوراک برای موجودات دیگر را دارند یا اینکه انسانها را برای برداشت اندام و احشاء آنها پرورش میدهند.
- جهانی که در آن در پی جنگ هستهای، بیماری یا فاجعهای دیگر نسل بشر تقریباً برافتاده است.
[ویرایش] کتابهای معروف پادآرمانی
- دنیای قشنگ نو نوشته آلدوس هاکسلی
- ۱۹۸۴ نوشته جرج اورول
- فارنهایت ۴۵۱ نوشته ری بردبری
- و برای وندتا نوشته الن مور
- تصادف نوشته جیمز گراهام بالارد
- این هنگامهٔ بی عیب نوشتهٔ آیرا لوین (در ایران به نام یونیکامپ چاپ شده است.)
- کوههای سفید نوشتهٔ جان کریستوفر (کوههای سفید کتاب اول از سهگانهای مشهور است که در ادامهٔ آن شهر طلا و سرب و برکهٔ آتش نوشته شدهاند)
[ویرایش] منبع
ویکیپدیای هلندی.