ناس (سوره)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سوره ناس یکی از سورههای قرآن است.
هفت آیه دارد و آخرین سورهٔ قرآن است.
کلمه ناس به معنی همه مردم صرف نظر از هرچیزی که آنهارا از هم متمایز می کند مثل ثروت،قدرت و علم، نژاد و قبیله و عشیره[نیاز به ذکر منبع]
در این سوره به پیامبر فرمان داده شده تا از شر وسواس خناس به رب (پروردگار) ناس پناه ببرد.