حزب دموکرات

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

در متن این مقاله یا بخش از هیچ منبعی نام برده نشده‌است. شما می‌توانید با افزودن منابع بر طبق شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به ویکی‌پدیا کمک کنید.

حزب دموکرات از احزاب سیاسی دوره مشروطهٔ ایران بود که به دست مشروطه‌خواهان تأسیس شد. افکار و عقاید آن برگرفته از افکار سیاسی حزب سوسیال دموکرات قفقاز بود. سید حسن تقی زاده، محمدتقی بهار، حسینقلی خان نواب، سلیمان‌میرزا اسکندری، وحید الملک، و سیدمحمدرضا مساوات روسای حزب دموکرات بودند. مرام حزب دموکرات^{[نیاز به ذکر منبع]}:

انفکاک کامل قوای سیاسی از روحانیون.
ایجاد نظام اجباری.
تقسیم املاک بین رعایا.
قانون منع احتکار و تعلیم اجباری و بانک فلاحتی.
ترجیح مالیات مستقیم بر غیرمستقیم.
مخالفت با مجلس اعیان (مجلس سنا) بود.

حزب دموکرات مورد هجوم علما و گروه انبوهی از رعایا و توده قرار گرفت^{[نیاز به ذکر منبع]} اما موفق شدند در مجلس فراکسیون ۲۸ نفری به وجود آورند.

حزب دموکرات چند روزنامه به نام (ایران نو) در تهران (شفق)، در تبریز (نوبهار) در خراسان منتشر می ساخت و مخالفین خود را به نام محافظه کار، ارتجاعی و آخوند و سرمایه دار و اشراف و اعیان به باد انتقاد می گرفت^{[نیاز به ذکر منبع]}.