بیلبورد
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بیلبورد، (یا تابلوی تبلیغاتی یا تختهٔ آگهی) به تابلو بزرگی گفته می‌شود که فضای مناسبی برای نصب آگهی را در اختیار دولت، صنعتگران و عرضه کنندگان کالا میگزارد. و در اصل به هر فضای خارجی که امکان نصب آگهی بر آن باشد اطلاق می‌شود. اما امروزه، بیشتر به معنای تابلوهای بسیار بزرگ و نورپردازی شده است مه بر پایه‌های بلندی قرار گرفته و از فواصل دور قابل دیده شدن هستند.
امروزه بیلبوردها مجموعه‌ای از تصاویر بزرگ هستند، بعضی از آنها مضحک، بعضی کمی عجیب و غریب و گاهی کنایه آمیزند. ما به عنوان بیننده می‌توانیم دیدگاههای مختلفی نسبت به هر بیلبورد داشته باشیم اما این واقعیت را نمی‌توانیم انکار کنیم که بیلبوردها، نماد جریان دائمی و روان زندگی هستند.
در بسیاری از کشورها، تختهٔ‌های آگهی به مردم کمک می‌کنند تا جایی برای غذا خوردن، خوابیدن یا تهیه بنزین پیدا کنند، به خصوص در جایی مانند آمریکا، با بزرگراههای متعدد و مسافتهای طولانی و خالی از سکنه بین شهری، وجود چنین تابلوهایی برای مسافرین غریب و خسته، نعمتی است.
از طرفی تابلوهای آگهی، به بسیاری از شرکتها و دارندگان صنایع مختلف کمک می‌کنند و وجود این تابلوهای بزرگ، برای شرکتها و تجارتهای نوپایی که قادر به پرداخت هزینه تبلیغات تلویزیونی نیستند، بسیار مفید بوده است. در مقایسه با قیمت تبلیغات تلویزیونی و رادیویی و کم نتیجه بودن تبلیغات در داخل مجلات و روزنامه ها، بیلبورد، می‌تواند با هزینه کمتر، بیشترین تعداد مخاطب را داشته باشد.
پیشینه بیلبورد به اولین تمدنها باز می‌گردد و ما در تاریخ مصر باستان به ستونهای سنگی اوبلیسک برمیخوریم که ستونهایی چهاروجهی با نوک هرمی شکل هستند و از سنگ یک تکه ساخته شده اند، این ستونها نه تنها جنبه تزئینی داشته‌اند لکه برای ترویج مذهب مصریان باستان به کار می‌رفته‌اند و بر روی آنها جملات مذهبی و دعاهای مختلف کنده کاری شده اند. همچنین اوبلیسکهایی وجود دارند که بر روی آنها قوانین مهم کشوری نبشته شده‌اند و در معرض دید عموم قرار می‌گرفته اند. هرچند مطالب موجود بر این ستونها محدود به موارد مذهبی و سیاسی است، اما بدون شک در تعریف امروز از تبلیغات میگنجد.
نمونه دیگر یک بیلبورد در آمریکا نخستین قدمها در مسیر تبلیغات در سال 1450، زمانی که یوهان گوتنبرگ Johannes Gutenberg ماشین چاپ قابل حمل را اختراع کرد، با انتشار برگه‌های آگهی دستی، تبلیغات به شکل امروزی آن به مردم معرفی شد. در سال 1796، با تکمیل روشهای لیتوگرافی، اولین پوستر تصویر سازی شده، به وجود آمد. به مرور زمان، مردم به دنبال جاهایی مناسب برای نسب آگهی‌های خود بودند تا در محدوده زمانی مشخص، بیشترین بازدید کننده و بالاترین تأثیر را داشته باشد، به این ترتیب، ستونها و جعبه‌های ویژه نصب آگهی در نقاط پر تردد شهرها برپا شد.
اولین بار تبلیغات در حاشیه جاده‌ها توسط بازرگانان و کسبه محلی آمریکایی به کار رفت. آنها علامتها و تابلوهایی را بر دیوارها و نرده‌ها نقش می‌کردند یا پوسترهایی را بر روی تیرهای تلگراف، دیوارها و هر محل ممکن، نصب می‌کردند. در نیویورک سال 1835، اولین پوستر بسیار بزرگ در فضای خارجی نصب شد. این پوستر 15 متر مربعی، توسط چاپخانه جرد بل Jared Bell برای تبلیغ یک سیرک به چاپ رسید.
قرن بیستم و تحولات تبلیغاتی در سالهای 1900، در صنعت تولید بیلبورد اتفاق بزرگی رخ داد. صنایع و شرکتهای بزرگ برای تبلیغ کالاهای خود در بازرارهای داخلی، به استفاده گسترده‌ای از بیلبورد پرداختند و تصاویر بزرگ و پرجلوه‌ای از خمیردندان و صابون گرفته تا انواع خوراکیها و نوشیدنیها، بر روی بیلبوردها ظاهر شدند. در دوران جنگ، تبلیغات روی بیلبوردها، بر روی بسیج نیروها و دفاع از کشور و شعارهای وطن پرستانه متمرکز می‌شد و در دوران صلح، این تمرکز بر روی بهبود بخشیدن به شیوه زندگی و تبلیغ برای آخرین دستاوردهای صنعتی بود.
[ویرایش] بیلبوردها از سالهای 1990 تا امروز
با ظهور فناوری دیجیتال، تابلوهای دست نویس و نقاشی شده، جای خود را به نسخه‌هایی از تصاویر دیجیتالی داده است که بر روی هر نوع سطح ممکن چاپ و نصب می‌شوند. این تصاویر در همه جا هستند، بدنه اتوبوسها، کیوسکها، سردر مغازه ها، بدنه تاکسیها، داخل فروشگاههای بزرگ و فرودگاه و...
از ابتدایی‌ترین تمدنها تا به امروز، بشر از بیلبورد- در هر شکل و اندازه- به امید یافتن بازاری برای کالاهای مادی و معنوی خود سود جسته است و این کار موجب ارتقاء بسیاری از جنبه‌های زندگی شده است. آنها مبدل به یکی از محبوبترین وسایل خبررسانی شده اند. بنا به گفته یکی از متخصصان، دلیل این محبوبیت یا به خاطر مخاطب فراوان و قیمت مناسب آن است یا به این دلیل که امروزه مردم بیشتر وقت خود را در خودروها و در حال تردد در خیابانها میگذرانند، در هر صورت، بیلبوردها، باقی خواهند ماند.
[ویرایش] انواع
تابلوهای تبلیغانی چند نوعند یکی آنهایی که در مکانهای بزرگ مثل بزرگ راهها نصب می‌شوند که عمدتاً مستطیلی هستند دوم آنهایی که در پیاده روها نصب می‌شوند که چون فضای کمتری وجود دارد قطعشان عمودی است و سوم تابلوهایی که در راهروها یا آسانسورها و ... نصب شده است. توجه داشته باشید که قطع کار در نوع طراحی می‌تواند اثر داشته باشد مثلاً در تابلوهای بزرگ که به آنها بیل بورد هم می‌گویند احتیاج نیست که حتما رنگهایی با کنتراست (تضاد) زیاد داشته باشیم. نکته دیگر این است که ما در میادین یا پارکها تابلوهایی میبینیم که خیلی حساب شده هم هستند ولی متاسفانه استفاده نادرست از قطع‌های متفاوت و هم استفاده از داربستهایی نامناسب تر باعث سردرگمی بیننده و از بین رفتن سلامت بصری آنها می‌شوند.
نکته بعدی این است که رساندن پیام در زمان کم ارزش زیادی دارد بخاطر همین موضوع نباید در پوسترها و تابلوهای تبلیغاتی از عناصر تصویری زیادی استفاده کرد، مخصوصا در بزرگراهها و مکانهای شلوغ، چون کسی که سوار ماشین است تا بیاید مفهوم تابلو را در آن شلوغی درک کند، عبور کرده و رفته است.
[ویرایش] منبع
وب‌گاه فریا (برداشت آزاد)
