برج ایفل
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نام برج ایفل از نام طراح آن، گوستاو ایفل گرفته شده است. گوستاو ایفل Gustave Eiffel مهندس راه و ساختمان فرانسوی و خبره در ساخت پلهای فلزی به نام یک کار نمایشگاهی این برج سترگ را ساخت. بنای برج ایفل میان سال‌های ۱۸۸۷ و ۱۸۸۹ میلادی ساخته شد (در دو سال). و در ۶ می۱۸۸۹ برای بازدید کنندگان گشایش شد. برای ساخت این بنا کارگران ۱۸۰۳۸ تکه آهن را با دو و نیم میلیون پیچ به هم متصل کردند طراح ساختاری این سازه، موریس کوشلین Maurice Koechlin بوده است. در آن زمان از آن به نام برج رادیویی بهره گیری می‌کردند بر خلاف همگی پیروزی های کاری که در پرونده ایفل بود این کار مورد پسند فرانسویها قرار نگرفت و همیشه از آن انتقاد می‌کردند.
آنقدر او را مورد نقد قرار دادند که او سال‌ها خانه نشین شد و به پژوهش پرداخت و دیگر هیچ کار عملی ارائه نداد. آن زمان فرانسویها غافل بودند که روزی همین کارخانه تیرآهن به مکانی دیدنی و پر درآمد برای کشورشان تبدیل می‌شود، سالانه نزدیک ۵/۵ میلیون نفر از آن بازدید می‌کنند. بلندی برج ایفل (بدون در نظر گرفتن آنتن تلویزیونی ۲۴ متری بر فراز آن) ۳۰۰ متر (۹۸۶ فوت)؛ و وزن تقریبی آن ۷۰۰۰ تن می‌باشد. ۱۶۶۵ پله تا بالاترین نقطه برج هست که البته پله‌های طبقه دوم به بالاترین نقطه برج به روی بازدیدکنندگان بسته است. ساختار این سازه به شکلی است که باز و بدون طبقه‌های میانی (به جز دو سطح) می‌باشد. یک سمت آن رودخانه سن و سمت دیگر البته کمی دورتر دو بنای کم و بیش گنبدی شکل و زرین رنگ دیده می‌شود که ان ولید (Les Invalides) نام دارد و گور ناپلئون آنجاست.
.
