ادیب نیشابوری
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شیخ عبدالجواد ادیب نیشابوری، فرزند ملا عباس، در سال ۱۲۸۱ هجری قمری در نیشابور زاده شد. در کودکی به مرض آبله چشم راست و بخشی از چشم چپ او نابینا شد. تا شانزده‌سالگی علوم مقدماتی را نزد خود آموخت. سپس به مشهد رفت و در "مدرسه خیرات خان" و "مدرسه فاضل خان" و "مدرسه نواب" درس خواند از آن به بعد چهل و سه سال در مشهد به تدریس پرداخت.
در سال ۱۳۴۴ هجری قمری درگذشت.
ملک‌الشعرای بهار و بدیع‌الزمان فروزانفر از شاگردان او بودند.
مجموعه اشعار او به نام "لئالی مکتوم" چاپ شده است.
