Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών (λέγεται από τους εθνικοσοσιαλιστές προπαγανδιστές και Πραξικόπημα του Ρεμ, Röhmputsch) πραγματοποιείται με διαταγή του Αδόλφου Χίτλερ στις 30 Ιουνίου με 2 Ιουλίου 1934. Εννοείται η δολοφονία ολόκληρης της ηγεσίας των SA και του αρχηγού της Ερνστ Ρεμ (Ernst Röhm). Επίσης βρίσκουν τον θάνατο άλλοι ακροδεξιοί εθνικιστές, πιθανοί αντίζηλοι του Χίτλερ και πολιτικοί αντίπαλοι. Οι εθνικοσοσιαλιστές παρουσιάζουν τον μαζικό φόνο αυτό σαν προληπτικό μέτρο κατά του δήθεν αναμενόμενου πραξικοπήματος του Ρεμ, που εκτός από αρχηγός των SA είναι και παλιός φίλος του Χίτλερ (μιλούσαν μεταξύ τους στον ενικό).

[Επεξεργασία] Πραγματοποίηση

Οι SS διαδίδουν ότι ο Ρεμ ετοιμάζει πραξικόπημα για να ρίξει τον Χίτλερ. Επίσης διαδίδουν ότι ο Ρεμ έχει ομοφυλοφιλικές τάσεις, πράγμα ανήκουστο για την εποχή εκείνη.

Στις 30 Ιουνίου 1934 ο Ρεμ συλλαμβάνεται μαζί με ολόκληρη την ηγεσία της παραστρατιωτικής οργάνωσης SA με διαταγή του τότε καγκελάριου Χίτλερ. Αφού ο Ρεμ αρνείται να αυτοκτονήσει, εκτελούνται στις 1. Ιουλίου στην φυλακή Στάντελχαϊμ (Stadelheim) στο Μόναχο, δίχως δίκη. Εκτός από την ηγεσία των SA δολοφονούνται και άτομα της αντιπολίτευσης και της εκκλησίας, όπως ο Γκρέγκορ Στράσερ (Gregor Strasser), ο στρατηγός Φέρντιναντ φον Μπρέντοβ (Ferdinand von Bredow), ο πρώην καγκελάριος Κουρτ φον Σλάιχερ (Kurt von Schleicher) και ο πρώην πρωθυπουργός της Βαυαρίας Γκούσταβ Ρίτερ φον Καρ (Gustav Ritter von Kahr).
Ο αριθμός των θυμάτων δεν δημοσιεύεται. Ο νέος αρχηγός των SA, ο Λούτσε (Lutze), θα πει ότι εκτελέστηκαν 81 άτομα. Σήμερα υπολογίζεται ότι σε τρεις μέρες δολοφονήθηκαν περίπου 200 άνθρωποι. Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών πραγματοποιείται κυρίως από τους SS, οι οποίοι δέχονται βοήθεια από την μυστική αστυνομία (Γκεστάπο) και τον στρατό, ο οποίος έτσι συμβάλλει στη δολοφονία των στρατηγών του.

[Επεξεργασία] Συνέπειες

Στα μέσα ενημέρωσης ο Χίτλερ παρουσιάζεται σαν θύμα συνωμοσίας του Ρεμ. Στις 3 Ιουλίου η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών νομιμοποιείται εκ των υστέρων ως άμυνα του κράτους (πάντα με βάση του Εξουσιοδοτικού νόμου, Ermächtigungsgesetz, ενός νόμου του συντάγματος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης).
Είναι φανερό πλέον ότι η Γερμανία έχει μεταμορφωθεί σε ένα κράτος, στο οποίο κυβερνά η αυθαιρεσία. Ο Χίτλερ διατάζει την εκτέλεση δίχως δικαστική απόφαση, πράγμα το οποίο φανερώνει ότι το σύστημα δικαίου της Γερμανίας έχει ήδη πέσει θύμα του συγχρονισμού (Gleichschaltung). To Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα αποκτά απόλυτη κυριαρχία σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και οικονομίας της Γερμανίας.

Μετά το λεγόμενο "Πραξικόπημα του Ρεμ" οι SA χάνουν την πολιτική τους σημασία ενώ οι SS αποκτούν από εδώ και εμπρός βασικό ρόλο στη ναζιστική Γερμανία.