Δυτική Σαχάρα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Δυτική Σαχάρα (αραβικά: الصحراء الغربية; μεταγραφή: al-Ṣaḥrā' al-Gharbīyah; Ισπανικά: Sahara Occidental) είναι μια από τις πιο αραιοκατοικημένες περιοχές του κόσμου, αποτελούμενη κυρίως από έρημο. Είναι μια περιοχή της βορειοδυτικής Αφρικής που συνορεύει με το Μαρόκο βόρεια, την Αλγερία βορειοανατολικά, την Μαυριτανία ανατολικά και νότια κια τον Ατλαντικό Ωκεανό δυτικά. Έχει έκταση 266,000 km² και πληθυσμό 341,000. Η μεγαλύτερη πόλη είναι η Λααγιούν (στα αραβικά:El Aaiún), όπου ζει η πλειοψηφία του πληθυσμού. Τα αραβικά είναι η επίσημη γλώσσα, αλλά και τα ισπανικά χρησιμοποιούνται ευρέως ως δεύτερη γλώσσα.
Η Δυτική Σαχάρα είναι η πρώην ισπανική αποικία της Ισπανικής Σαχάρας. Η Ισπανία εγκαέλειψε την περιοχή το 1975-1976. Το Μαρόκο τη διεκδικεί και διοικεί το μεγαλύτερο μέρος της. Στις 27 Φεβρουαρίου του 1976 όμως, το Μέτωπο Πολισάριο ανακήρυξε την περιοχή ανεξάρτητη χώρα ως Λαϊκή Αραβική Δημοκρατία της Σαχάρας, η οποία αναγνωρίζεται από 46 χώρες και είναι πλήρες μέλος της Αφρικανικής Ένωσης. Η Ελλάδα δεν την έχει αναγνωρίσει. Από το 1991 ισχύει εκεχειρία υπό την αιγίδα του ΟΗΕ που προσπαθεί να διοργανώσει δημοψήφισμα για το τελικό καθεστώς της περιοχής.
Αγκόλα | Αίγυπτος | Αιθιοπία | Ακτή Ελεφαντοστού | Αλγερία | Γκάμπια | Γκαμπόν | Γκάνα | Γουινέα | Γουινέα-Μπισσάου | Δυτική Σαχάρα1 | Ερυθραία | Ζάμπια | Ζιμπάμπουε| Ζουαζιλάνδη | Ισημερινή Γουινέα | Καμερούν | Κεντροαφρικανική Δημοκρατία | Κένυα | Κομόρες | Κονγκό | Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό | Λεσότο | Λιβερία | Λιβύη | Μαδαγασκάρη | Μαλάουι | Μαλί | Μαρόκο | Μαυρίκιος | Μαυριτανία | Μοζαμβίκη | Μπενίν | Μποτσουάνα | Μπουρκίνα Φάσο | Μπουρούντι | Ναμίμπια | Νίγηρας | Νιγηρία | Νότια Αφρική | Ουγκάντα | Πράσινο Ακρωτήριο | Ρουάντα | Σάο Τομέ και Πρίνσιπε | Σενεγάλη | Σεϋχέλλες | Σιέρρα Λεόνε | Σομαλία | Σουδάν | Τανζανία | Τζιμπουτί | Τόγκο | Τσαντ | Τυνησία
1.Αναγνωρίζεται από 46 χώρες
