Αποστασία από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 |
Έχει προταθεί αυτό το άρθρο ή τμήμα αυτού του άρθρου, να συγχωνευθεί με το Αποστασία. (Σχολιάστε) |
| Αν πρόκειται να γίνει συγχώνευση σελίδων με μεγάλο ιστορικό, μην την κάνετε χειροκίνητα με «Αντιγραφή και Επικόλληση», αλλά ζητήστε την από τους διαχειριστές, προκειμένου να συγχωνευθεί και το ιστορικό των δύο σελίδων. |
 |
Η ουδετερότητα αυτού του άρθρου αμφισβητείται. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του άρθρου. |
Με τον όρο αποστάτες εννοούνται εκείνοι που ασκούν το δικαίωμά τους να φύγουν από την οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά και να ασπασθούν μια άλλη πίστη, ή αποκόπτονται από την οργάνωση της Σκοπιάς επειδή αμφισβητούν κάποιο δόγμα της. Η λέξη "αποστάτης", παράγεται από τη λέξη "απόσταση". Κατά την οργάνωση της Σκοπιάς, "Αποστάτης είναι αυτός που δεν δέχεται τα δόγματα των Μαρτύρων του Ιεχωβά". Αλλά εφαρμόζουν αυτόν τον όρο μόνο στα πρώην μέλη τους, που πλέον πιστεύουν κάτι διαφορετικό.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Οι αποστάτες της Σκοπιάς στον κόσμο
Αντίθετοι με την πρακτική της Αποκοπής και των αποτελεσμάτων που ασκεί κατά την εκτίμησή τους η συγκεκριμένη πρακτική στην οικογενειακή και κοινωνική τους ζωή, οι άνθρωποι αυτοί σε κάθε χώρα σχεδόν, προσπαθούν να κάνουν ευρύτερα γνωστό το κοινωνικό αυτό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν, με διάφορους τρόπους: Με δημοσιεύσεις βιβλίων, με ιστοσελίδες, με συνεντεύξεις τύπου, κλπ.
Αν και δεν βρίσκονται όλοι τους στο ίδιο δόγμα, το κοινό τους πρόβλημα τους υποχρεώνει να αναλώνονται σε προσπάθειες ενημέρωσης των πρώην ομοπίστων τους που θα τολμήσουν να ερευνήσουν, ή του ευρύτερου κοινού, με την ελπίδα ότι η κρατική νομοθεσία κάποτε θα κάνει κάτι εναντίον της πρακτικής της Αποκοπής που ασκείται σε βάρος τους. Η κοινή τους αυτή εμπειρία, τους προσδιορίζει ως μια διακριτή παγκόσμια ομάδα, με κοινούς στόχους και ανάγκες.
[Επεξεργασία] Το ξεκίνημα του κινήματος των Πρώην ΜτΙ στο τέλους του 20ού αιώνα
Το διεθνές αυτό κίνημα ξεκίνησε, όταν ο Σουηδός Κάρλ Όλοφ Γιόνσον, που ήταν σκαπανέας των Μαρτύρων του Ιεχωβά, ξεκίνησε μια δεκαετή μελέτη, για να αποδείξει σε κάποιον αμφισβητία, ότι ο ισχυρισμός της εταιρίας Σκοπιά, ότι η καταστροφή της Ιερουσαλήμ έγινε το 607 π.Χ. είναι σωστός. Η αμφισβήτηση έγινε, επειδή όλοι οι ιστορικοί μιλούν για καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 587 π.Χ.
Ο Γιόνσον από την έρευνά του, (η οποία ήταν και είναι η πληρέστερη επιστημονική έρευνα που έχει γίνει για το ζήτημα σε παγκόσμιο επίπεδο), πείστηκε ότι οι ιστορικοί είχαν δίκιο, και ότι οι βασικές ημερομηνίες της δογματικής των ΜτΙ (Μαρτύρων του Ιεχωβά) ήταν λάθος. Η έρευνά του αυτή, σε πρώτη φάση, αποδείκνυε το 587 π.Χ. ως ημερομηνία πτώσης της Ιερουσαλήμ, με επτά διαφορετικές πηγές αποδείξεων, συμπεριλαμβανομένης και της Αγίας Γραφής.
Έστειλε την έρευνά του στο Κυβερνόν Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια σοβαρή κρίση στην ηγεσία της εταιρίας Σκοπιά, που οδήγησε σε αποκοπή πολλών κορυφαίων στελεχών της, με σημαντικότερο τον Ραίημοντ Φρανς, μέλος του Κυβερνόντος Σώματος, και ανηψιό του 4ου προέδρου της εταιρίας Σκοπιά. Φυσικά αποκόπηκε και ο ίδιος ο Γιόνσον. Από τότε, και οι περιορισμοί επαφής των ΜτΙ με τους αποκομμένους αυξήθηκαν, σε μια προσπάθεια να μη διαρρεύσουν τα στοιχεία της έρευνας του Γιόνσον στους πιστούς της οργάνωσης.
Ο Γιόνσον δημοσίευσε την έρευνά του, με τίτλο: "Οι Καιροί των Εθνών αναθεωρημένοι", η οποία μεταφράσθηκε σε πολλές γλώσσες, πείθοντας αρκετούς από τους Μάρτυρες που τη διάβασαν. Σήμερα (2005), κυκλοφορεί επαυξημένη, με 19 διαφορετικές σειρές αποδείξεων για το 587 π.Χ.
Ο Ραίημοντ Φρανς με τη σειρά του, ως πρώην μέλος του Κυβερνώντος Σώματος, βλέποντας τη σκλήρυνση της συμπεριφοράς της εταιρίας Σκοπιά προς τους αποκομμένους, εξέδωσε αρχικά το πρώτο του βιβλίο δύο χρόνια μετα την αποκοπή του, με τίτλο: "Κρίση Συνείδησης", όπου αποκαλύπτει τα άδυτα του Κυβερνόντος Σώματος των ΜτΙ, και όλα τα περιστατικά που οδήγησαν στην αποκοπή των αντιφρονούντων ή αμφισβητιών του 607 π.Χ. και του δόγματος του 1914 μ.Χ. της εταιρίας Σκοπιά.
Από τότε, το κίνημα των πρώην ΜτΙ, πήρε μεγάλες διαστάσεις, και εξαπλώθηκε σε όλο τον πλανήτη, έχοντας εκπροσώπους σε κάθε σχεδόν χώρα, όπου υπάρχουν πρώην Μάρτυρες του Ιεχωβά.
[Επεξεργασία] Κεντρικά πρόσωπα του παγκοσμίου κινήματος
Καρλ Όλοφ Γιόνσον
Έντουαρντ Ντάνλαπ
[Επεξεργασία] Αντιρρήσεις για την πρακτική της αποκοπής
Βασικό χαρακτηριστικό των πρώην ΜτΙ είναι η ανάπτυξη ερμηνευτικής αναίρεσης των σημείων διαφοροποίησής τους από την εταιρία Σκοπιά, από την οποία αποκόπηκαν. Εφόσον έχουν υποστεί αυτή την πρακτική, με σοβαρότατες κατά την άποψή τους επιπτώσεις στην οικογενειακή και κοινωνική τους ζωή, δίνουν μεγάλη σημασία στην επιχειρηματολογία κατά της πρακτικής της αποκοπής, η οποία είναι από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά τους. Παρακάτω αναφέρονται μερικά από αυτά:
[Επεξεργασία] Αντιρρήσεις για τη λέξη: "αποκοπή"
Η λέξη ΄΄αποκοπή΄΄, υπάρχει στην Καινή Διαθήκη έξι φορές, και από αυτές, μόνο μία φορά αναφέρεται σε πρόσωπα. Ακόμα και σε αυτή τη μία φορά όμως, είναι σαφές ότι δεν αναφέρεται στην τακτική τής εταιρίας Σκοπιά. Όπως και η ίδια η οργάνωση τής Σκοπιάς παραδέχεται, η λέξη στους Γαλάτας 5/ε΄ 12, έχει την έννοια τού ΄΄ευνουχισμού΄΄.
Το χωρίο λέει: ΄΄Όφελον και αποκόψονται οι αναστατούντες υμάς΄΄. Δηλαδή, εδώ ο απόστολος εύχεται αυτοί που αναστατώνουν την Εκκλησία, να ευνουχιστούν, δηλαδή να παραμείνουν πνευματικά άτεκνοι. Με άλλα λόγια, να μην αφήσουν πνευματικούς απογόνους όμοιους με αυτούς. Έτσι λοιπόν, ως προς τη λέξη, οι αρνητές της αποκοπής θεωρούν ότι δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο στην Αγία Γραφή.
[Επεξεργασία] Αντιρρήσεις για την ερμηνεία της προς Κορινθίους επιστολής
Στην Α΄ προς Κορινθίους 5/ε΄ 1 - 13, στην οποία εν μέρει στηρίζουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά την πρακτική αυτή, μιλάει για κάποιον Χριστιανό τής Εκκλησίας τής Κορίνθου, που είχε ερωμένη ΄΄τη γυναίκα τού πατέρα του΄΄, πράγμα που ΄΄ούτε μεταξύ τών απίστων δεν γινόταν΄΄. Ο απόστολος Παύλος λοιπόν, τους λέει ότι πρέπει ΄΄να τον διώξουν από την Εκκλησία΄΄, ΄΄και να τον παραδώσουν στο Σατανά, εις όλεθρον τής σαρκός, ίνα το πνεύμα σωθή εν τη ημέρα τού Κυρίου΄΄.
Οι αρνητές της πρακτικής της αποκοπής επιμένουν ότι "το πνεύμα" που αναφέρεται εδώ, δεν είναι το Άγιο Πνεύμα που λέει η Σκοπιά, επειδή γραμματολογικά εκείνου που είναι η αναφερόμενη ΄΄σάρκα΄΄, είναι και το αναφερόμενο ΄΄πνεύμα΄΄. Δεν δέχονται λοιπόν τον ισχυρισμό τής Σκοπιάς, ότι πρόκειται για το Πνεύμα τής Εκκλησίας, γιατί κατ' αυτούς αν επρόκειτο για το Πνεύμα τής Εκκλησίας, ποτέ δεν θα υπήρχε Πνεύμα στην Εκκλησία, επειδή πάντοτε κάποιος κρύβει κάποια αμαρτία από τους άλλους.
Απλώς, με την παράδοσή του στο Σατανά, ο αμαρτωλος, θα είχε κάποιο σαρκικό πρόβλημα υγείας, που θα τού υπενθύμιζε την αμαρτία του, ώστε να διορθωθεί από αυτό τον ΄΄όλεθρο τής σαρκός΄΄, και θα οδηγείτο σε μετάνοια, ώστε ΄΄να σωθεί το πνεύμα΄΄ του, και όχι το Πνεύμα τής Εκκλησίας.
Όταν ο απόστολος Παύλος λέει στο εδάφιο 9 και 11: ΄΄να μη συναναμίγνυσθαι΄΄ με τους αμαρτωλούς αδελφούς, δεν εννοεί απλώς: ΄΄μη συναναστρέφεσθε΄΄ όπως το κατανοεί η Σκοπιά. Το ΄΄μη συναναμίγνυσθε΄΄, σημαίνει ΄΄μη γίνεστε ένα μίγμα μαζί του΄΄. Πρόκειται λοιπόν για εξαιρετικά συχνή και ένθερμη συναναστροφή. Και πότε κυρίως οι Χριστιανοί γίνονται ένα μίγμα μεταξύ τους; Αυτό γίνεται κυρίως στη Θεία Κοινωνία. Εκεί, οι Χριστιανοί λαβαίνοντας το σώμα και το αίμα τού Κυρίου, γίνονται όλοι ένα σώμα, και ένα αίμα, με τον Κύριο και μεταξύ τους. Συναναμίγνυνται με τον Κύριο, και μεταξύ τους. ΄΄Ότι είς άρτος, έν σώμα οι πολλοί εσμεν, οι γαρ πάντες εκ τού ενός άρτου μετέχομεν΄΄. (Α΄ Κορινθίους 10/ι΄ 17).
Ο απόστολος λοιπόν, ζήτησε να πάψει η συχνή συναναστροφή με τον αμαρτήσαντα, αλλά και να μη κοινωνάει, όπως κάνει ως σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία για τους βαρειά αμαρτήσαντες. Το ίδιο ακριβώς σημαίνει και η φράση: ΄΄εξάρατε τον πονηρόν εξ υμών αυτών΄΄, στο εδάφιο 13. ΄΄Εξ υμών΄΄ δηλαδή ποιών; Μα μιλάει για εκβολή από την Εκκλησία τής Κορίνθου. Και πότε οι Χριστιανοί φανερώνονται ως Εκκλησία, δηλαδή ως ΄΄σώμα Χριστού΄΄; Αυτό γίνεται πάλι στη Θεία Μετάληψη.
Ο απόστολος Παύλος λοιπόν, δεν τους λέει να μη του μιλούν. Τους λέει να μη τον δέχονται ανάμεσά τους ως Εκκλησία, όταν Κοινωνούν, και να μην έχουν συχνή και θερμή παρέα μαζί του. Δεν θα έπρεπε να γίνουν μαζί του ένα μίγμα. Σε κάθε περίπτωση όμως, θα ήταν πρόθυμοι να του δείξουν την αγάπη τους, και να τον βοηθήσουν, και κανείς δεν θα εξανάγκαζε τους υπολοίπους να μη τον χαιρετούν και να μη του μιλούν, όπως κάνει η εταιρία Σκοπιά, εξαναγκάζοντας τα μέλη της σε κάτι τέτοιο, επί ποινή και δικής τους αποκοπής. Οι Χριστιανοί θα ήταν ελεύθεροι να αποφασίσουν.
Έτσι, όχι όλοι, αλλά ΄΄οι περισσότεροι΄΄ δέχτηκαν να αποφεύγουν τη συχνή συναναστροφή μαζί του. (Β΄ Κορινθίους 2/β΄ 6). Θα έπρεπε ΄΄να μη τρώνε΄΄ μαζί του, όχι για να δείχνουν βιτρίνα στους έξω, αλλά για δική τους ασφάλεια, και δική του διόρθωση, επειδή το φαγητό με κάποιον, είναι η κατ' εξοχήν εκδήλωση φιλίας μαζί του. Δεν θα έπαυαν όμως ποτέ να τον θεωρούν συγχριστιανό τους. (Β΄ Θεσσαλονικ. 3/γ΄ 14,15).
