Ακτίνες Χ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι ακτίνες Χ αποτελούν μορφή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας με μήκος κύματος μεταξύ 10 με 0,01 νανόμετρα (nm). Η περιοχή αυτή του φάσματος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας όπου κατατάσσονται οι ακτίνες Χ αντιστοιχεί σε φωτόνια συχνότητας από 30 έως 30.000 PHz (1015 χερτζ). Οι ακτίνες Χ βρίσκουν χρήση στην ιατρική διάγνωση και στην κρυσταλλογραφία. Επειδή είναι ιονίζουσα ακτινοβολία, η έκθεση σε αυτές μπορεί να είναι επικίνδυνη. Είναι επίσης γνωστές ως Ακτινοβολία Röntgen από τον Γερμανό φυσικό, Βίλχελμ Ρέντγκεν (Wilhelm Röntgen) που τις ανακάλυψε στα τέλη του 19ου αιώνα.
[Επεξεργασία] Παραγωγή ακτίνων Χ
Ο πιο συνηθισμένος τρόπος παραγωγής ακτίνων Χ είναι μέσω της επιτάχυνσης ηλεκτρονίων από δυναμικό τάξης μεγέθους των δεκάδων χιλιάδων βολτ και πρόσπτωσή τους σε στόχο ο οποίος αποτελείται από μεταλλικό υλικό μεγάλου ατομικού αριθμού. Τα ηλεκτρόνια προσπίπτοντας στο στόχο χάνουν σταδιακά την ενέργεια τους, εφ' όσον υφίστανται επιβραδύνσεις από τα άτομα του υλικού του στόχου. Εντούτοις η ενέργεια που αποδίδουν στα άτομα του στόχου είναι αρκετή για να διεγείρει και ηλεκτρόνια των εσωτερικών στοιβάδων των ατόμων. Αποτέλεσμα αυτού είναι η συμπλήρωση των στοιβάδων αυτών από ηλεκτρόνια υψηλότερων ενεργειακά στοιβάδων και έτσι παράγονται τα φωτόνια των ακτίνων Χ. Επειδή τα ηλεκτρόνια που έχουν επιταχυνθεί αρχικά εναποθέτουν συγκεκριμένες τιμές ενέργειας στα άτομα του στόχου, το φάσμα που προέρχεται από την αποδιέγερση και συμπλήρωση των στοιβάδων των ατόμων του μεταλλικού στόχου, είναι γραμμικό. Υπάρχει όμως και ένα συνεχές τμήμα του φάσματος των ακτίνων Χ το οποίο προέρχεται από τη λεγόμενη ακτινοβολία πέδησης (Bremsstrahlung) που δίνεται από τα ηλεκτρόνια που επιταχύνονται από το ισχυρό ηλεκτρικό πεδίο που υπάρχει κοντά στον μεγάλου ατομικού αριθμού πυρήνα.
