Svjetsko prvenstvo u nogometu - Urugvaj 1930.
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
| Svjetsko prvenstvo u nogometu - Urugvaj 1930. |
|
 |
|
| Zemlja domaćin | Urugvaj |
| Broj reprezentacija | 13 |
| Svjetski prvaci | Urugvaj |
| Broj utakmica | 18 |
| Broj postignutih golova | 70 |
| Najbolji strijelac | Guillermo Stábile, (Argentina) 8 golova |
| Najbolji igrač | nije biran |
Svjetsko prvenstvo u nogometu - Urugvaj 1930.
Prvo Svjetsko prvenstvo u nogometu održano je 1930. godine u Urugvaju, zbog toga što je Urugvaj bio dvostruki nogometni pobjednik Olimpijskih igara i zbog činjenice što je 1930. bila stogodišnjica urugvajske nezavisnosti. Prvi domaćini su ujedno postali i svjetski prvaci, pobijedivši Argentinu u uzbudljivom finalu rezultatom 4-2.
Ovo Svjetsko prvenstvo je bilo jedino u kojem su se reprezentacije našle u glavnom turniru bez kvalifikacija. Reprezentacijama su se dijelile pozivnice. Problem za evropske momčadi je bilo dugo putovanje preko Atlantskog okeana i plaćanje skupih karata za brodove. Zato je FIFIN tadašnji predsjednik Jules Rimet obećao da će troškove putovanja snositi FIFA. Na kraju su 4 evropske skipe odlučile se natjecati: Belgija, Francuska, Jugoslavija i Rumunija.
Ždrijebom je odlučeno da će se ekipe raspodijeliti u 4 skupine. Sve utakmice su se odigrale u glavnom gradu Urugvaja Montevideu. Prve utakmice su se održale 13. jula 1930. Francuska je pobijedila Meksiko rezultatom 4-1. Strijelac 1. gola svih Svjetskih prvenstava je Francuz Lucien Laurent, koji je dao gol u 19. minuti već spomenute utakmice. Na drugoj, SAD su pobijedile Paragvaj sa 3-0. U toj utakmici je Bert Patenaud bio prvi nogometaš koji je ostvario takozvani hat - trick.
4 pobjednika grupa su se plasirali u polufinala. To su bili Argentina, Jugoslavija, SAD i Urugvaj.
U polufinalima, Urugvaj je pobijedio Jugoslaviju 6-1, a u drugom Argentina protiv SAD također 6-1. Odmah se poslije igralo finale, jer Jugoslaveni nisu htjeli igrati za 3. mjesto. Nikada više u historiji SP-a se nije dogodilo da nije bilo utakmice za 3. mjesto.
U finalu se ekipe Argentine i Urugvaja nisu mogle dogovoriti oko nogometne lopte, pa se jedno poluvrijeme igralo s argentinskom loptom, a drugo s urugvajskom. Poluvrijeme igrano argentinskom loptom, argentinci su dobili s 2-1, ali drugo poluvrijeme Urugvajci su dobili s 3-0. Urugvaj je posta prvi svjetski prvak pobjedivši Argentinu 4-2.
[izmijeni] Igrališta
Igralo se isključivo u Montevideu, na 3 stadiona: Estadio Centenario, Estadio Parque Central i Estadio Pocitos.
[izmijeni] Najbolji strijelci
8 golova
- Guillermo Stábile (ARG)
5 golova
- José Pédro Cea (URU)
4 gola
- Bert Patenaude (USA)
3 gola
- Juan Pelegrino Anselmo (URU)
- Ivan Bek (JUG)
- Carlos Desiderio Peucell (ARG)
- João Coelho Neto (Preguinho) (BRA)
2 gola
- Héctor Castro (URU)
- Pablo Dorado (URU)
- Victoriano Santos Iriarte (URU)
- André Maschinot (FRA)
- Bartholomew McGhee (USA)
- Luís Fernando Monti (ARG)
- Moderato Visintainer (BRA)
- Manuel Rosas Sanchez (MEX)
- Constantin Stanciu (ROM)
- Carlos Vidal Lepe (CHI)
- Djordje Vujadinovic (JUG)
- Adolfo Bernabé Zumelzú (ARG)
1 gol
- Guillermo Arellano Moraga (CHI)
- Ştefan Barbu (ROM)
- James Brown (USA)
- Delfín Benítez Cáceres (PAR)
- Juan Carreño Sandoval (MEX)
- Roberto Gayón Marquéz (MEX)
- Marino Evaristo (ARG)
- Marcel Langiller (FRA)
- Lucien Laurent (FRA)
- Blagoje Marjanovic (JUG)
- Héctor Pedro Scarone (URU)
- Alejandro Scopelli Casanova (ARG)
- Luís Alfonso Souza Ferreira (PER)
- Guillermo Subiabre Astorga (CHI)
- Aleksandar Tirnanic (JUG)
- Francisco Antonio Varallo (ARG)
autogol
- Manuel Rosas Sánchez (MEX) protiv Čilea
[izmijeni] Vanjski linkovi
Urugvaj 1930. | Italija 1934. | Francuska 1938. | Brazil 1950. | Švicarska 1954. | Švedska 1958. | Čile 1962. | Engleska 1966. | Meksiko 1970. | SR Njemačka 1974. | Argentina 1978. | Španija 1982. | Meksiko 1986. | Italija 1990. | SAD 1994. | Francuska 1998. | Južna Koreja i Japan 2002. | Njemačka 2006. | Južna Afrika 2010. | Južna Amerika 2014.
Kina 1991. | Švedska 1995. | SAD 1999. | SAD 2003. | Kina 2007.
