Казімер Сваяк
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Свая́к, Казіме́р (Стаповіч Кастусь) (19 лютага 1890, вёска Барані Сьвянцянскага павету Віленскае губэрні - 16 траўня 1926, Вільня). Брат Альбіна Стаповіча. У 1905 годзе скончыў гарадзкую школу ў Сьвянцянах, з 1908 па 1914 гады вучыўся у Сьвянцянскай каталіцкай духоўнай сэмінарыі. Пасьля быў вікарым у парафіі Камаі каля Сьвянцян, затым перавёўся ў Клюшчаны. Вёў набажэнствы па-беларуску. Арганізаваў кароткія настаўніцкія курсы (1915), а таксама шэраг беларускіх школаў. З канца 1916 году працаваў у Карыціне на Беласточчыне, у 1919 годзе жыў у вёсцы Лапеніцы пад Ваўкавыскам, з 1920 году - зноў у Клюшчанах, затым у Засьвіры. Друкаваўся з 1913 году. Аўтар зборніка вершаў «Мая ліра» (Вільня, 1924), апавяданьня вершам «Чарку дай, браце» (Вільня, 1926). Выступаў як публіцыст, пісаў драматычныя творы. Асобнымі выданьнямі выйшлі «Янка Канцавы» (Вільня, 1920, 1924), «Купальле» (Вільня, 1930).
