Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Габрыэль Гарсія Маркес (Gabriel García Márquez, нар. 6 сакавіка 1928) — калюмбійскі гішпанскамоўны пісьменьнік, журналіст і палітычны дзеяч. Вядомы як адзін з найяскравейшых прадстаўнікоў магічнага рэалізму. Ляўрэат Нобэлеўскай прэміі ў галіне літаратуры 1982 году.
- 1962 – Ліхая гадзіна (La mala hora)
- 1967 – Сто гадоў самоты (Cien años de soledad)
- 1975 – Восень Патрыярха (El otoño del patriarca)
- 1981 – Кроніка адной абвешчанай сьмерці (Crónica de una muerte anunciada)
- 1985 – Каханьне падчас халеры (El amor en los tiempos del cólera)
- 1989 – Генэрал у сваім лябірынце (El general en su laberinto)
- 1994 – Пра каханьне і іншых дэманаў (Del amor y otros demonios)
[рэдагаваць] Апавяданьні, навэлы і публіцыстыка
- 1947 – Вочы блакітнага сабакі (Ojos de perro azul)
- 1955 – Апалае лісьце (La hojarasca)
- 1961 – Палкоўніку ніхто ня піша (El coronel no tiene quien le escriba)
- 1962 – Пахаваньне Вялікай Мамы (Los funerales de la Mamá Grande)
- 1978 – Неверагодная і смутная гісторыя пра наіўную Эрэндэру і яе бессардэчную бабулю (La increíble y triste historia de la cándida Eréndira y de su abuela desalmada)
- 1992 – Дванаццаць пілігрымскіх апавяданьняў (Doce cuentos peregrinos)
- 2004 – Згадка аб маіх сумных шлюндрах (Memoria de mis putas tristes)
- 1970 – Споведзь пацярпелага караблекрушэньне (Relato de un náufrago)
- 1986 – Las Aventuras de Miguel Littín Clandestino en Chile
- 1996 – Noticia de un secuestro
- 2002 – Жыць, каб апавядаць (Vivir para contarla)
