Danza
De Biquipedia
A danza ye l'arte d'esprisar-se por meyo de mobimientos d'o cuerpo a lo ritmo d'a mosica.
Tamién li'n puede definir como l'arte d'esprisar-se por meyo d'o mobimiento d'o cuerpo de maniera "estetica" y a trabiés d'un ritmo, con u sin soniu. Isto senifica que bellas danzas se pueden interpretar sin l'acompañamiento d'a mosica.
A danza ha formato parti d'a istoria d'a umanidá dend'o comenzipio d'os tiempos.
Os primers antezedéns os trobamos en as pinturas rupestres. A istoria d'a danza reflexa os cambeos respeutibe d' as relazions d'o lugar con o suyo conoximiento d'o mundo.
Contenius |
[Editar] A danza en l'Antigüidá
En l'antigo Echipto, as danzas zerimonials estieron estatuezitas por os faraons. Istas danzas, que esfugaban en zeremonias representando a muerte y a reencarnazión d'o dios Osiris, se'n estieron fendo cada begada más complexas, dic'o punto de que nomás podeban estar executadas por profesionals cualificaus.
Arredol de Dionisio u Baco), o dios d'o bín y a zorrera, collas de mullers clamadas menades iban de nuei a las montañas, an baxo los efeutos d'o bín, zelebraban as suyas nosa s con danzas. Istas danzas encluyiban, en ocasions, mosica y distintas feguras d'a mitolochía clasica que yeran representaus por autors y danzans entrenaus. A remates d'o sieglo V a.C. istas danzas prenzipioron a formar parti de l'eszena sozial y pulitica de l'antigua Grezia.
Entre los románs, l'adempribio d'a danza por parti d'os poders publicos estió eslanguiendo. A cristianizazión de l'Imperio Román ficó una nueba yera en a que o cuerpo, a sesualidá y a danza resultoron unitas y estieron arreparo de controbersia y conflitos.
[Editar] A danza en l'Edá Meya
L'autitú d'a ilesia cristiana ent'a danza dend'o sieglo IV y mientres toda la Edá Meya estió dople.
Por una parti trobamos o refús d'a danza como catalizador a d'a permisibidá sesual, a laszibia y l'estasis por menadors d'a ilesia como san Agustín(354-430), cuala influyenzia [continuó] mientres toda ra Edá Meya . Por atra parti, bels antigos Pais d'a Ilesia intentoron adibir a los cultos cristiáns as danzas mesmas d'os zeltas, anglosaxons, galos, ezetra.
[Editar] A Renaxedura y a naxenzia d'o balet
A plegada d'a Renaxedura trayó una nueba autitú ent'o cuerpo, as artes y a danza. As cortes d'Italia y Franzia se conbirtioron en o zentro de nuebos desemboliques en a danza grazias a los mezenazgos a os mayestros d'a danza y a os mosicos que creyoron grans danzas a escala sozial que premitioron o creximiento d'as zelebrazións y festibidás. A lo mesmo tiempo a danza se conbirtió en arreparo d'estudios seriosos y una colla de inteleutuals clamatos a Pleyade treballoron ta remontar o tiatro d'os antigos griegos, combinando a mosica, o soniu y a danza.
En o sieglo XIX, a yera d'o balet romantico reflexa la luita entre o mundo terrenal y o mundo espritual, se puede beyer por exemplo en obras tals como: Giselle (1841), O laco d'os zisnes (1895), O esclatanuezes (1892).
[Editar] Enrastres esternos
- MiPunto.com Más informazión sobre a danza contemporania.
