Lawrensium
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
|
||||||
Algemeen | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Naam, Simbool, Getal | lawrencium, Lr, 103 | |||||
Chemiese reeks | Oorgangsmetale | |||||
Groep, Periode, Blok | 3, 7, d | |||||
Voorkoms | onbekend, waarskynlik silwerig wit of metaalgrys |
|||||
Atoommassa | (262) g/mol | |||||
Elektronkonfigurasie | waarskynlik [Rn] 5f14 7s2 7p1 | |||||
Elektrone per skil | 2, 8, 18, 32, 32, 8, 3 | |||||
Toestand | vermoedelik 'n vastestof | |||||
Smeltpunt | 1900 K (1627 °C) |
|||||
ionisasie energieë | 1ste: 470 kJ/mol | |||||
CAS-registernommer | 22537-19-5 | |||||
Verwysings |
Lawrencium (IFA: /ləˈrɛnsiəm/), ook eka-lutetium, genoem is 'n radioaktiewe sintetiese element in die periodieke tabel met die simbool Lr en atoomgetal 103. Die mees stabiele isotoop daarvan is 262Lr, met 'n halfleeftyd van ongeveer 4 ure. Lawrencium word uit californium gesintetiseer en het geen bekende gebruike nie.
Inhoud |
[wysig] Merkbare kenmerke
Die voorkoms van hierdie element is onbekend, dit is egter waarskynlik silwerig-wit of grys en 'n metaal. As genoegsame hoeveelhede lawrencium vervaardig sou word, sou dit 'n stralingsgevaar inhou. Baie min is bekend oor die chemiese eienskappe van die element maar aanvanklike werk op 'n paar atome dui aan dat dit soortgelyk aan die aktiniede optree.
Element 103 is 'n d-blok element analoog aan lutetium en daarom word dit al hoe meer saam met ander d-blok element in die oorgangsmetaal chemiese reeks geplaas, maar dit word steeds saam met die aktiniede in die periodieke tabel gegroepeer.
[wysig] Geskiedenis
Lawrencium is deur Albert Ghiorso, Torbjørn Sikkeland, Almon Larsh en Robert M. Latimer op 4 Februarie 1961 by die Berkeley Radiation Laboratory (nou die Lawrence Berkeley National Laboratory genoem) op die University of California, Berkeley kampus ontdek. Dit is vervaardig deur 'n 3 milligram teiken wat uit drie californium isotope met boron-10 en B-11 ione in die Heavy Ion Linear Accelerator (HILAC) te bombardeer.
Die transmutasie kerne word electries gelaai, met 'n heliumatmosfeer gestuit en op 'n dun koper vervoerband versamel. Die band word daarna geskuif om die versamelde atome voor 'n aantal vastetoestand detektors te plaas. Die Berkeley span het rapporteer dat die isotoop 257103 op die manier waargeneem is en verval het deur 'n 8.6 MeV alfa-deeltjie met 'n halfleeftyd van 4.2 sekondes vry te stel.
In 1967 het navorsers in Dubna, Rusland gerapporteer dat hulle nie daarin kon slaag om 'n alfa uitsaaier met 'n halfleeftyd van 4,2 sekondes as 257103 kon bevestig nie. Die toekenning is intussen verander na 258Lr of 259Lr. Elf isotope van element 103 is gesintetiseer met 262Lr wat die langste oorleef het met 'n halfleeftyd van 216 minute (dit verval na 256No. Die isotope van lawrencium verval via alfa-emissie, spontane kernsplitsing en electron capture (gerangskik van die mees algemene na die mins algemene tipes).
Die oorsprong van die naam, wat deur die American Chemical Society verkies word, is 'n verwysing na Ernest O. Lawrence, uitvinder van die siklotron. Die simbool Lw is aanvanklik gebruik maar in 1963 is dit verander na Lr. In Augustus 1997 het die International Union of Pure and Applied Chemistry (IUPAC) die naam lawrencium en simbool Lr tydens 'n vergadering in Geneva ratified. Unniltrium (IFA: /ˌjuːˈnɪltriəm/, simbool Unt) is soms tot op die stadium as 'n tydelike, systematic element name gebruik.
[wysig] Verwysings
- Los Alamos National Laboratory se Chemie Afdeling: Periodieke Tabel - Lawrencium
- Guide to the Elements - Revised Edition, Albert Stwertka, (Oxford University Press; 1998) ISBN 0-19-508083-1
[wysig] Eksterne skakels
Sjabloon:Wiktionary