Ciao

Da Wikipedia, ła ençiclopedia libara.

Ła paroła ciao ła xe un sałudo amichevole e informałe de ła lengoa italiana, che se dòpara sia quando che se se incontra, sia quando che se va via.

Ciao el ven da ła paroła veneta s-ciào (o s-ciàvo) che in italian vorìa dir "schiavo" o "servo" [vostro]. Sałudar dixendo ciao l'è quindi conpagno de dir "son servo tuo", "son a tó dispoxizsion". Sto sałudo xera doparà da tuti, senzsa distinzsion de clase sociałe.

El termine originałe s-ciào el existe ncora dèso in te ła łengoa veneta, doparà come esclamazsion o par esprimar rasegnazsion e in te'l diałeto bergamasco, brescian e ticinese (Svizsera itałiana) par esprimar soliévo par 'vérsela cavà da un qûalche guaio.

L'esprezsion "ciao pì!" più o meno vorìa dir (ironicamente) "te sałudo!", variabił a seconda del contesto, ma che più o meno la esprime na reazsion de sorprexa quando che sucede qûalcosa che no se se spetava.

Ła paroła ła sà difuxa in giro par el mondo co' łe varie migrazsion dei itałiani, ła xe una de łe parołe de ła lengoa itałiana piasè conosùe al mondo e la xe entrà come sałudo informałe anca in te'l lèsico todesco (Tschao), ungherese, e scrito come čau in ceco e slovaco. Sto sałudo el xe difuxo anca in altre lengoe come el franzsexe (Tchao), el spagnoło (Chao/Chau) e el portoghese (Tcao).